vrijdag 9 december 2011

Rick de Haas - Elmo en de winterslapers


Foto van Rick de Haas


Ik heet Rick de Haas. Eigenlijk heet ik Hindrik, omdat mijn opa uit Groningen zo heette .
Ik ben geboren op 30 Juli 1960. Op dit moment woon ik in Tilburg. De basisschool waar ik op heb gezeten heten de Jan Ligthart school en de middelbare school heb ik afgemaakt op Willem 2.
Daar ben ik begonnen met Havo, toen Mavo en daarna weer Havo. Ze waren op mijn school destijds bezig met een experiment. Voor het eerst kon je examen doen in een creatief vak: textiele werkvormen. Dat wordt nu nog steeds tegen mij gebruikt: ‘Rick is afgestudeerd in breien’. Hierna ben ik naar de kunstacademie gegaan in Den Bosch: afdeling illustratief. Dat werd dan weer de ‘Fratsenschool’ genoemd. Breien en fratsen, dat is wat ik kan. Hoewel, dat eerste eigenlijk niet echt hoor. Ik ben linkshandig en breien is voor rechtshandigen. Op de academie zat ik in de klas bij Nicolle van den Hurk en Els Vermeltfoort. Vanaf de academie zijn wij bevriend gebleven en collega’s geworden. We vormen nu eens per week elkaars werkkring. We laten elkaar dan het werk zien waar we mee bezig zijn en leveren elkaar commentaar.
Ik maak tekeningen voor kleine maar ook voor grotere kinderen. Ik maak regelmatig tekeningen bij verhalen van Martine Letterie. Zij schrijft onder andere over ridders en verhalen die echt gebeurd kunnen zijn. Vaak spelen ze zich af op kastelen die nog steeds bestaan en daar gaan we dan op ‘werkbezoek’. Samen met de eigenaar van het kasteel mogen we dan achter alle deuren kijken, alle torens beklimmen en overal aanzitten.
Soms maak ik ook tekeningen bij verhalen die ik zelf geschreven heb. Over Elmo bijvoorbeeld. Dat vind ik het fijnste van alles. Dan ligt de hele wereld voor mij open (via Elmo.)
Ik vind zelf dat ik een fijn beroep heb. Hoewel ik ook best tuinman zou willen zijn, of huisschilder, of timmerman bijvoorbeeld.


*



Maria Nilsson Thore - Sanne & de Wolk



*
Maria Nilsson Thore (1975) heeft haar opleiding genoten aan de kunstacademie in Stockholm. Zij studeerde af als grafisch vormgever en illustrator. Zij was altijd al dol op kinderboeken en wilde graag zelf schrijven en illustreren. Sanne en de wolk is het eerste boek waarin zij zowel verantwoordelijk is voor de illustraties als voor de tekst. Haar debuut is in Zweden met veel enthousiasme ontvangen.

*


Het had al heel lang niet meer geregend. De grond was kurkdroog en alle bloemen in Sanne's tuin waren verwelkt. Zou het nu nooit meer gaan regenen? dacht ze. Ten slotte had Sanne genoeg van al dat wachten. Ze besloot om de regen zelf te gaan zoeken.
Ze zocht overal, maar waar verstopt een regen zich nou? Achter een bosje? In een sloot? En wat, als hij voorgoed verdwenen was?
Sanne gaat op zoek naar een wolk vol met regen en wordt vriendjes met een wel héél bijzondere wolk …

Sanne en de wolk is vrolijk, speels, fantasierijk en prachtig geïllustreerd door Maria Nilsson Thore (1975), die met dit boek debuteerde.


*



Sally Hunter - Humphrey gaat slapen

Beschrijving

Het is bedtijd voor Baby Jack, Humphrey en Lottie. Baby Jack moet als eerste, want hij is de jongste. Hierna gaat Humphrey zich klaarmaken om te slapen. Maar zijn zus Lottie wil nog lang niet naar bed! Met een knuffel van papa gaat ook Lottie toch lekker slapen. Kinderen gaan graag naar bed samen met Humphrey! Ze genieten van de mooie, kleurrijke illustraties die dit boek rijk is.

Recensie(s)

NBD|Biblion recensie
Humphrey is de middelste in een olifantjesgezin met drie kinderen: Lottie, Humphrey en baby Jack. Ze gaan na elkaar slapen, van klein naar groot. Humprey gaat eerst nog in bad en wordt voorgelezen. Lottie heeft het nog druk met haar knuffels, maar als papa thuiskomt, gaat ook zij eindelijk slapen. Het thema is niet vernieuwend, de tekst weinig opzienbarend en de wisseling in het gebruik van tegenwoordige en verleden tijd is functioneel noch mooi. Dit prentenboek moet het hebben van de lieve tekeningen in zachte potloodlijnen, ingekleurd met waterverf. De schrijfster/illustratrice weet de olifantjes met slechts een slurf en ogen met wenkbrauwtjes veel uitdrukking te geven. Grappig is dat de olifantjes vaak hun slurf gebruiken in plaats van hun pootjes. Er zijn tekeningen van losse taferelen, maar ook paginagrote, waarop in het huis van Humphrey veel details te zien zijn. Het verhaal is eerder verschenen (met andere namen voor de olifantjes) als 'Paultje's bedtijd' (2001). Over Humphrey verscheen ook 'Humphrey gaat spelen'*. Er is een webshop met o.a. boekjes, wenskaarten, speelgoed en kleding rondom dit olifantje en zijn familie: www.humphreys-corner.com. Vanaf ca. 3 jaar.

(NBD|Biblion recensie, Elizabeth Kooman)


*


Mymi Doinet - Floris krijgt zijn broek niet meer dicht

Bron: Floris krijgt zijn broek niet meer dicht

boek Floris krijgt zijn broek niet meer dicht

Auteur
Doinet Mymi
URL

Taal:
Nederlands
Uitgever:
Hemma
Publicatiejaar:
2003
EAN:
9789041211842 
 
 
*
 

Brigitte Minne - Lukas en Siel






Brigitte Minne  
woont in een oud huis dat iets van een spookhuis heeft.  Er zijn krakende trappen en soms floept het licht er zomaar aan en uit.  In dat spookhuis heeft ze een kamer en daar schrijft ze.
Ze schrijft niet alleen boeken maar werkt ook mee aan tijdschriften, theater, tekenfilms en tv. 
Haar lievelingskleuren zijn zachtgroen en pimpelpaars.
Haar kinderen (Karel, Liesbet, Jasper en Gust) vindt ze geweldig maar ook Brigitte en haar hond zijn onafscheidelijk.  Dat beest ligt de hele dag aan haar voeten als ze schrijft en wacht gedwee aan de badkamerdeur als ze in het bad ligt.  En dat doet ze graag; het liefst met schuim tot aan haar kin en lekkere geurtjes.
Maar er is niet alleen de hond; er zijn ook konijnen en kippen en een ezeltje.
Niets van die dieren vliegt de pan in.  Oma kip mag blijven leven en opa konijn wordt niet geslacht.
Op reis gaan vindt ze heerlijk : een trektocht door het oerwoud, duiken tussen de koraalriffen, in een tentje op een verlaten strand... Niets lijkt haar te gek.
Een mooie bioscoopfilm, een festival, een concert en een avondje theater slaat ze nooit af.  Ze is gek op het leven en heeft nog plannen voor wel duizend jaar...
Ze heeft een hekel aan oorlog en geweld.  Ook mensen die honger lijden zijn een spookbeeld voor haar.
Haar grootste ster is haar oma.
Ze vertoefde vaak bij haar grootouders toen ze klein was en mocht daar alles : met vuile voeten in bed kruipen als ze moe was, chocolade snoepen in plaats van aardappelen eten...  Ze had er een eigen hond (Pokkie - zwarte vacht met krullen), konijnen, duiven, een tamme kip die op haar driewieler meereed en een sprekende kauw die gek was op propjes zilverpapier.
Er was een schommel in de kersenboom, een fiets, oudroest en hout om kampen en boomhutten te bouwen...
De tuin van haar grootouders was een paradijs.
Ze ging ook met hen mee naar de kroeg, tot in de vroege uurtjes.  Mensen zeggen dat dat slecht is voor kinderen maar met Brigitte is het allemaal in orde gekomen..
.

Foto : Isabelle Persyn
Illustraties uit "Slaap lekker, Rosalie" : An Candaele


*



 

Kaat Vrancken – Beu

Kaat Vrancken

De Vlaamse schrijfster Kaat Vrancken kreeg in 2001 een Zilveren Griffel voor Hannah en het raadsel van de stilte. Het is haar vierde boek over de levenslustige en nieuwsgierige kleuter Hannah, die altijd veel vragen stelt over de wereld om haar heen. In 2005 ontving ze de Vlaamse Boekenleeuw - een soort Gouden Griffel - én een Zilveren Griffel voor Cheffie is de baas.
 

Geboren:
27 december 1957 te Bree (België)
Opleiding:
Studeerde communicatiewetenschappen aan de Vrije Universiteit te Brussel.
Werk:
Werkte bij een uitgeverij en is nu freelance copywriter en kinderboekenschrijfster.
Thuis:
Woont met haar man, dochter Hannah en drie teckels in haar geboorteplaats Bree.
Eerste boek:
Zing maar, Hannah (1995)
Bijzonderheden:
Houdt van theater en film, steden bezoeken, lezen, wandelen in de bergen.
Ooit gezegd:
´Ik vind dat je met jonge kinderen over alles kan praten. Waarom zou ik over depressies moeten zwijgen wanneer zoveel mensen er een hebben? Een kind merkt ook zonder dat ouders erover spreken dat er iets niet klopt. Het voelt dat. Toch zouden kinderen er niet over mogen lezen of praten. Dat is onzin.´

Boeken van Kaat Vrancken

Over het werk van Kaat Vrancken
Na haar studie in Brussel woonde en werkte Kaat Vrancken zo´n tien jaar in de Belgische hoofdstad. Daarna keerde ze terug naar haar geboorteplaats, waar ze ging werken als schrijfster van reclameteksten voor bedrijven. In de avonduren schrijft ze haar kinderboeken. Het begon allemaal met het maken van een herinneringsboekje voor haar dochter, die ook Hannah heet. Maar toen bleek dat Hannah heel goed kon omgaan met haar opa, die dement werd, groeiden de losse verhalen uit tot een echt kinderboek. In de loop van de tijd is de echte Hannah wat meer naar de achtergrond geraakt en gaat het om algemene ervaringen. Kaat Vrancken schrijft over thema´s als dementie, dood, euthanasie en depressie, en doet dat voor heel jonge kinderen op een manier die vanzelfsprekend lijkt. De nieuwsgierige Hannah stelt talloze vragen, terwijl de volwassenen om haar heen aangeven ook niet altijd het juiste antwoord te hebben. Vrancken: ´Ik probeer ook heel eerlijk te schrijven, heel kaal en puur. Gezochte beelden en geforceerde literaire versiersels zijn aan mij niet besteed.´
Het eerste boek over Hannah is geïllustreerd door Sandra Klaassen; de daarop volgende boeken door Thé Tjong-Khing. In de Duitse vertaling maakte Rotraut Susanne Berner de tekeningen. Hannah, kom je dansen? is genomineerd voor de Deutsche Jugend Literatur Preis 2000. In Nederland ontving Kaat Vrancken een Zilveren Griffel voor Hannah en het raadsel van de stilte.

Verder zoeken
Lexicon van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)
Encyclopedie van de jeugdliteratuur (Fontein/Wolters Noordhoff)

Bibliografie selectie
2002 Wimperwensen, klavertjesvier (Querido)
2004 Cheffie is de baas (Querido)
2004 Het grote boek van Hannah. Bevat: Zing maar, Hannah, Hannah, kom je dansen?, Tsjau, Hannah, Hannah en het raadsel van de stilte en Hannah en de pups (Querido)
2005 Muis! (De Eenhoorn)
2006 Cheffie bijt door (Querido)
2010 Beu (Querido)
2011 30.000 woorden van Charlie (Querido)

Bekroningen
2001 Zilveren Griffel voor Hannah en het raadsel van de stilte
2003 Boekenwelp voor Wimperwensen, klavertjesvier2005 Boekenleeuw + Zilveren Griffel voor Cheffie is de baas

Websites over Kaat Vrancken
 
*
 

Elly van der Linden - Waar is Lizzy

Beschrijving

Kofi en zijn mama komen terug van de winkel. Ze hebben een heleboel eten gekocht. Terwijl zijn mama kookt, dekt Kofi de tafel. Daarna loopt hij van kamer tot kamer. Hij verzamelt de hele familie aan de keukentafel. Allen zijn zusje Lizzy ontbreekt nog. Waar is Lizzy toch?

Een vrolijk verhaal over een grote familie en een huis met veel kamer,
voor peuters vanaf 24 maanden.



Recensie(s)

NBD|Biblion recensie
Als peuter Kofi met zijn moeder boodschappen heeft gedaan, gaat zij koken en dekt hij de tafel. Negen borden zet hij neer, voor zijn ouders, grootouders, tante, broer en zussen. Dan moet hij van moeder Lizzy zoeken, maar die is nergens te bekennen. Als ze allemaal aan tafel zitten, blijkt zijn zusje dichterbij te zitten dan iedereen dacht. De zoektocht naar Lizzy is de hoofdlijn waarbinnen het familieleven van oudste peuter Kofi de tweede verhaallijn vormt. De familie is van Surinaamse afkomst en leeft met een aantal generaties onder een dak. Jammer dat voor de hoofdpersoon gekozen is voor de naam Kofi want deze naam is typisch Afrikaans/Ghanees en valt daardoor wat uit de toon. Ook de blanke pop van Lizzy komt een beetje vreemd over. Het verhaal en de plot zijn desondanks vlot en leuk uitgewerkt en een oplettende peuter ontdekt natuurlijk waar Lizzy zit. De prenten zijn rustig en duidelijk, het gebruikte kleurenpalet vrolijk en aansprekend. Voor peuters vanaf 2 tot 4 jaar.

(NBD|Biblion recensie, Hannie Humme)


*


Shirley Hughes - Annie Rose het zusje van Alfie

Shirley Hughes


Shirley Hughes debuteerde als illustratrice in 1953 met Little women van Louisa May Alcott. Sindsdien heeft ze ruim tweehonderd werken geïllustreerd van auteurs als Dorothy Edwards, Margaret Mahy, Nina Bawden, Helen Cresswell en Ruth Ainsworth.
 

Geboren:
16 juli 1927 te Hoylake (Engeland)
Opleiding:
Ze ging naar de kunstacademies van Liverpool en Oxford, waar een opleiding tot illustratrice volgde maar ook kostuumontwerpen en lithografie studeerde.
Eerste boek:
In Nederland: Daar ben ik veel te bang voor! (1978)

Boeken van Shirley Hughes

Over het werk van Shirley Hughes
Als schrijfster debuteerde Shirley Hughes in 1960 met Lucy and Tom´s day. Dat boek groeide uit tot een reeks van zes boeken over twee kinderen, later gevolgd door de Trotter Street-serie (1989-1991) - in Nederland in 1996 uitgegeven als Verhalen uit de Ligusterstraat - en de nog steeds populaire reeks over Alfie (1981-1992). Daarnaast schreef zij de tekst voor zo´n twintig peuter- en kleuterboeken en voor prentenboeken voor iets oudere kinderen. Ze begon met schrijven toen haar eigen drie kinderen klein waren. Inmiddels vormen de kleinkinderen haar belangrijkste bron van inspiratie.
In Engeland is Shirley Hughes een van de populairste illustratrices. Als geen ander weet ze met haar realistische en humoristische tekeningen de universele kinderangsten en kindervreugdes vorm te geven. Haar manier van tekenen is sterk verhalend: haar illustraties voor jonge kinderen belichten de dagelijkse eet-, leef- en speelwereld van kleuters, een eerste schooldag, een verjaarspartijtje of het verlies van een geliefde knuffel. Door de boeken voor oudere kinderen Daar ben ik veel te bang voor (1978) en Het betoverde standbeeld (1996) royaal te illustreren, vaak als een mengeling van cartoons, ballonstrips en vertelling, wil ze het gat tussen prentenboeken en niet geïllustreerde verhalen dichten.
Hughes creëert een voor kleuters en hun ouders herkenbare situatie die zij goed weet te visualiseren. Er wordt toegewerkt naar een climax, waarbij de spanning oploopt als de knuffelhond juist voor de neus van Bas wordt weggekaapt. Voor jonge kinderen zijn de beschreven emoties navoelbaar gemaakt. Het boek biedt kinderen de mogelijkheid emoties te verwerken. De beschreven gebeurtenissen zijn levensecht. De realistische, warm gekleurde illustraties vol grappige details, sluiten daar goed bij aan.
Zowel met haar eigen boeken als met de illustraties in het werk van anderen won Shirley Hughes verschillende prijzen. Zo werd Dogger (Knuffel) in 1978 bekroond met de Kate Greenaway Medal en in 1980 met een Zilveren Griffel. In 1984 kreeg Hughes als eerste illustrator de Eleanor Farjeon Award, een prijs van verdienste voor de Britse kinder- en jeugdliteratuur. In dat jaar viel haar ook een Vlag en Wimpel vanuit de Nederlandse Griffeljury ten deel voor Alfie geeft een hand.

Verder zoeken
Encyclopedie van de jeugdliteratuur (Fontein/Wolters Noordhoff)
Lexicon van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)

Bibliografie selectie
1998 De eenhoorn en de leeuw (De Vries-Brouwers)
1999 Abels maan (De Vries-Brouwers)
2001 Alfie-weer (herdr.; De Vries-Brouwers)
2002 Annie Rose, het zusje van Alfie (herdr.; De Vries-Brouwers)
2004 Rik en ik (De Vries-Brouwers)
2004 Doen jullie mee?: vier verhalen van Shirley Hughes (De Vries-Brouwers)

Bekroningen
1980 Zilveren Griffel voor Knuffel1984 Vlag en Wimpel (griffeljury) voor Alfie geeft een hand

Websites over Shirley Hughes
 
*
 

Tineke van der Stelt - Api leert zwemmen

Tineke van der Stelt

Ik ben in 1963 in Amsterdam geboren, als middelste in een gezin met vijf kinderen; twee broers en twee zussen. Volgens mijn moeder zat ik in de kinderstoel al te tekenen. Dat beeld klopt met mijn herinneringen. Dingen maken, met welke middelen dan ook, daar werd en word ik gelukkig van.

Ik herinner mij nog goed een van de eerste opdrachten op de kleuterschool. We moesten een oude Ligadoos, m.b.v. stroken gekleurd papier en plakkertjes in een uil omtoveren. Om mij heen zaten kindertjes te zuchten en te klodderen, maar ik dacht verrukt; wat is het hier heerlijk! Ik hoef alleen maar dingen te doen die ik leuk vind.
Ook op de basisschool werd veel getekend. Ik herinner mij het moment dat alle kinderen een paars kleurpotlood erbij kregen. Ik maakte meteen een tekening van Jezus in een paarse jurk aan het kruis, met Maria huilend ernaast.
Twee jaar later zijn wij verhuisd. Op onze nieuwe school was veel minder aandacht voor tekenen, knutselen en eigen ideeën. Ik kreeg een hekel aan school.
Gelukkig knutselde mijn vader op de zondagen met ons. Er ging een groot zeil over de tafel en daar zaten we dan met z’n allen te kleien. Hij leerde ons hoe we grote vazen en potten uit ringen konden opbouwen. Eindeloos kneden, smeren, kloppen en tenslotte beschilderen met echte kleiverf. Helaas ging het tijdens het bakken in de gezamenlijke oven, nog wel eens mis. Dan kreeg je je gladgestreken vaasje, met een klomp glazuur van een ander kunstwerk eraan vast gekit, terug.
Toen we iets ouder werden mochten we met echte olieverf schilderen. Mijn vader had een prachtig oud kistje, vol verkreukelde tubes verf waar we met ontzag naar keken. Hij verzaagde een brede plank en iedereen kreeg een stukje om op te schilderen. Het hele gebeuren, dat kistje, de geur, de verf waar je zuinig mee moest zijn en die eerst moest drogen voor je weer verder kon, het had allemaal iets magisch voor mij.

Dat ik door zou gaan naar een kunstopleiding, stond voor mij al vroeg vast. Het werd de leraren opleiding Tekenen/ Textiele Werkvormen en daarna nog twee jaar tekenen aan de Academie voor Beeldende Vorming in Amsterdam.

Ik maak nu kinderboeken en dat vind ik heel erg leuk. Natuurlijk is het niet altijd makkelijk. Van alles wat je verzint en maakt, verdwijnt ook een groot deel vroeg of laat in de prullenbak. En soms loop ik dagenlang te broeden voordat er een goed beeld opduikt. Maar, als ik op zolder aan mijn werktafel zit, denk ik ook nu vaak, wat zit ik hier heerlijk! Ik hoef alleen maar te doen wat ik leuk vind. 

*

Mylo Freeman – Babysoep

About Mylo
Mylo Freeman was born in The Hague, Holland.(from dutch/american parents) At the moment she lives in Amsterdam with her husband and two children. She attended artschool for about five years(painting) and after that she moved to New York. Lived and worked there for a couple of years and was part of a groupsexhibition at The Drawing center gallery in New York.But eventually homesickness brought her back to Amsterdam! Around this time she started her musical carreer,wich resulted in a cd.However ,the stage did not proove to be artistically satisfying, so she returned to the visual arts. This time Mylo started working for magazines and commercial advertising. But after the birth of her son David (1994) she started to make drawings for children and he became a big inspiration for all the books to come. First published book was Potty! in 1997 to inspire David to give up his diaper and use the potty!This book also won her the Kiekeboekprijs in 1998, it's a prize given out by the national dutch libraries for best toddlerbook of the year.

Meer over Mylo.
Mylo Freeman werd in Den Haag geboren. Zij woont en werkt in Amsterdam samen met haar man en twee kinderen.Na het doorlopen van de kunstacademie, is zij naar New York verhuisd om haar amerikaanse 'roots' te ontdekken. Het werken in New York resulteerde oa in een groepsexpositie in 'The Drawingcenter'. Maar uiteindelijk won de heimwee het toch van het avontuur en keerde zij terug naar Amsterdam.
Rond deze tijd begon ook haar muzikale carriere,die als dochter van een jazzmuzikant ook niet uit kon blijven. Ondanks het uitbrengen van een cd verlangde zij toch terug naar haar eerste liefde, het illustratievak. Het begon met werken voor tijdschriften als Viva en Psychologie.Maar pas toen haar zoon David werd geboren viel alles echt op zijn plaats. David gaf haar de inspiratie voor haar eerste boek Potje!Met dit boek won zij meteen de Kiekeboekprijs.Deze prijs wordt uitgereikt door de bibliotheken van het noorden.Sindsdien zijn er al weer vele boeken van Mylo's hand verschenen... 


*

 

Guido Van Genechten

Biografie
Guido Van Genechten studeerde typografie en werkte jarenlang in de grafische sector, waar hij vooral bezig was met lay-out en montage. Intussen volgde hij lessen tekenen, schilderen, grafiek en fotografie aan de Molse kunstacademie. In 1995 verscheen In het donker, het eerste in een inmiddels omvangrijke reeks prentenboeken voor peuters en kleuters. Van Genechten staat daarbij zelf in voor het volledige concept, tekeningen en tekst. Zijn tekenstijl bestrijkt een breed spectrum: van realistisch tot fantastisch.
Bibliografie
In het donker (vh, Clavis, 1995); Anna in de sneeuw (vh, Clavis, 1998); Mijn papa (vh, Clavis, 1998); Rikki (vh, Clavis, 1999); Het grote billenboek (vh, Clavis, 2000); Jonnie (vh, Clavis, 2000); Rikki en Anni (vh, Clavis, 2000); Blackie (vh, Clavis, 2001); Rikki durft (vh, Clavis, 2001) Een selectie

*


Marcus Pfister - Felix in de sneeuw



Marcus Pfister
Geboortedatum:30 juli 1960
Geboorteplaats:Bern, Zwitserland
Contactadres: Marcus Pfister
NordSüd Verlag AG
Heinrichstrasse 249
CH-8005 Zürich
Zwitserland


Biografie
Toen Marcus Pfister jong was, vond hij het al leuk om te tekenen en verhalen te schrijven. Hij volgde een grafische opleiding aan een kunstacademie in Bern. In 1981 verhuisde hij naar Zürich om als grafisch ontwerper te gaan werken bij een reclamebureau. Hij ontwierp daar reclamespots en bedrijfslogo's. Tijdens een rondreis door Amerika besloot hij meer tijd te gaan besteden aan zijn eigen artistieke interesses. Hij ging parttime werken bij het reclamebureau en de rest van zijn tijd besteedde hij aan beeldhouwen, schilderen en het maken van een kinderboek. Zijn eerste prentenboek verscheen in 1986. Tegenwoordig is hij fulltime illustrator. Marcus Pfister woont met zijn vrouw Kathryn in Bern. Ze hebben drie kinderen.


Profiel
Marcus Pfister maakt zijn meeste illustraties met waterverf. Met potlood tekent hij zijn ruwe schetsen na op het papier, waarna het echte schilderen begint. Voor de achtergrond gebruikt hij natte verf op nat papier. Vervolgens laat hij het papier drogen, om de scherpe details laagje voor laagje aan te brengen. Sommige van zijn boeken bevatten speciale materialen, met name folie waarin hologrammen zitten. Dat geeft aan zijn boeken een bijzondere schittering. De hoofdpersonen in zijn boeken zijn vaak dieren. De bekendste zijn de pinguïn Pit, Haas Huppel, de muis Max en natuurlijk Regenboog, de mooiste vis van de zee. In de verhalen zit vaak een les. Vaak gaat die erover dat vriendschap belangrijk is, dat het goed is dat je elkaar helpt. Ook maakte Marcus Pfister de illustraties voor een aantal prentenboeken over kerst.

Meer informatie
2004 Marcus Pfister. - In: Encyclopedie van de jeugdliteratuur (Fontein; Wolters-Noordhoff) op pagina 261
2004 Marcus Pfister. - In: Something about the author (Gale), op pagina 157-161 (Volume 150)

Laatste wijziging
9 oktober 2011



Boeken
Klik op de titel voor meer informatie en bestellen.

2011Felix in de sneeuw(Vier Windstreken)
2011Waar komen al die kleuren vandaan? : grote vragen van kleine ontdekkers(De Vier Windstreken)
2010De mooiste vis krijgt een glinstersteen(Vier Windstreken)2+
2010Hiep, hiep, hoera voor Niels!(Vier Windstreken)3+
2010Kleine Raaf vliegt naar de maan(De Vier Windstreken)
2009De kerstreis : vier kerstverhalen (Vier Windstreken)
2009De mooiste vis van de zee : pop-up-boek(Vier Windstreken)
2009De mooiste vis van de zee zoekt zijn glinsterschub(Vier Windstreken)4+
2009Niels wil graag groot zijn(Vier Windstreken)4+
2009Spetter mee! badboekje (Vier Windstreken)2+
2008Haas Huppel : vijf fantastische verhalen(Vier Windstreken)4+
2008Kom maar tevoorschijn!(Vier Windstreken)4+
2008Niels wil nog niet slapen(Vier Windstreken / 2e druk 2008)4+
2008Samen spelen, samen delen(Vier Windstreken)4+
2007Eddie gaat naar de dierentuin(Vier Windstreken)5+
2007Frans Haas : een reis door schilderijenland(Vier Windstreken)5+
2007Hallo, daar ben ik! : vijf avonturen met pinguïn Pit(Vier Windstreken)4+
2006De mooiste vis speelt verstoppertje(Vier Windstreken)3+
2006De mooiste vis van de zee komt veilig thuis(Vier Windstreken)4+
2006Een hoge berg... ...en een diepe kuil(Vier Windstreken)4+
2006Max puzzelboek(Vier Windstreken)4+
2005De mooiste vis van de zee : verschillen(Vier Windstreken)2+
2005Simons geluksster(Vier Windstreken)5+
2003De liefste liedjes van de mooiste vis(Kitt)4+
2003Het toverboek(Vier Windstreken)5+
2003Spelen met de mooiste vis van de zee(Vier Windstreken)2+
2002De mooiste vis van de zee leert het alfabet(Vier Windstreken)3+
2002De mooiste vis van de zee leert tellen(Vier Windstreken)3+
2002Hallo vriend!!(Vier Windstreken)4+
2001De mooiste vis van de zee is gelukkig niet bang meer(Vier Windstreken)4+
2000Joris de gelukkige egel(Vier Windstreken)4+
2000Max op ontdekkingsreis : een verhaal met een goed en een slecht einde(Vier Windstreken)5+
1999Een fijne verjaardag, kleine beer!(Vier Windstreken)3+
1999Wees maar niet bang, beste slang(Vier Windstreken)4+
1998De mooiste vis van de zee sluit vrede(Vier Windstreken)4+
1998Hoe Lodewijk opnieuw koning werd(Vier Windstreken)4+
1997Haas Huppel redt zich wel(Vier Windstreken)3+
1997Max en de toverstenen : een verhaal met een goed en een slecht einde(Vier Windstreken / 5e druk 2006)5+
1996Een angstige kerstdroom(Vier Windstreken)4+
1995De mooiste vis van de zee helpt een ander(Vier Windstreken / 5e druk 2004)4+
1995Haas Huppel krijgt zwemles(Vier Windstreken)3+
1994Een gevaarlijke tocht : een dinosaurus-avontuur(Vier Windstreken)4+
1994Papa Pit(Vier Windstreken)4+
1994Wim & Woef : Wim is slim(Vier Windstreken)5+
1993De ster van Bethlehem(Vier Windstreken / 3e druk 2006)5+
1993Haas Huppel en de Paashaas(Vier Windstreken / 2e druk 1997)4+
1993Pit ahoi!(Vier Windstreken)4+
1992De mooiste vis van de zee(Vier Windstreken / 15e druk 2008)4+
1992Een vriend voor Haas Huppel(Vier Windstreken)4+
1991Haas Huppel(Vier Windstreken)5+
1990Vlokkies hondeleven(Vier Windstreken)5+
1990Zon en maan(Vier Windstreken)4+
1989Pit en Pat(Vier Windstreken / 2e druk 1992)4+
1988Boris de Bever(Vier Windstreken)4+
1988Pit en de zeebeesten(Vier Windstreken)3+
1987Pit, de kleine pinguïn(Vier Windstreken / 3e druk 1996)4+
1986Luie uil(Vier Windstreken)4+
1986Wie is mijn vriendje?(Vier Windstreken)3+


Links
Marcus Pfister bij De Vier Windstreken




*






Claire Freedman - Hupsa - Keetje!

Hupsa-Keetje !


Auteur: Claire Freedman
 
Het is tijd voor Keetje om te leren springen. Dat valt niet mee. Keertje valt achterover, struikelt over een molshoop en glibbert in de sloot. Haar vriendje Dinkie das moet leren hoe hij een tunnel graaft en Muisje muis leert hoe ze in een korenhalm moet klimmen. Ze moeten nog veel oefenen! Zal het Keetje en haar vriendjes lukken om alles onder de knie te krijgen?
*

Kitty Crowther - Mini wordt wakker

Kitty Crowther

Prentenboekenmaakster en illustratrice Kitty Crowther kreeg in 1997 een Vlag en Wimpel van de griffeljury voor haar prentenboek Mijn vriend Jim. Voor In het pikkedonker ontving ze in 2003 een Zilveren Penseel,  in 2005 gevolgd door opnieuw een Zilveren Penseel, voor Kleine Dood en het meisje. In 2010 ontving zij de Astrid Lindgren Memorial Award, een oeuvreprijs.
 

Geboren:
4 april 1970 te Brussel (België)
Opleiding:
Crowther ging naar het Sint-Lucas Instituut in Brussel, waar ze afstudeerde in de richting Illustreren.
Werk:
Ze is schrijfster en illustratrice van kinderboeken.
Thuis:
Ze is getrouwd en heeft twee zonen.
Eerste boek:
In Nederland: Mijn koninkrijk (1994)
Bijzonderheden:
In haar eerste prentenboek, Mijn koninkrijk, verwerkte ze haar gevoelens rond de echtscheiding van haar ouders, die uit elkaar gingen toen ze 20 jaar was.
Ooit gezegd:
‘Met mijn tekeningen wil ik iets teruggeven van wat ik als kind in overvloed gekregen heb. Dat ben ik al die kunstenaars die mij zo lang gezelschap hebben gehouden verplicht.’

Boeken van Kitty Crowther

Over het werk van Kitty Crowther
Haar moeder kwam uit Zweden, haar vader uit Engeland, terwijl Kitty zelf in Brussel (België) werd geboren. Ze ging naar de kunstacademie en kreeg in 1992 een Franse illustratorenprijs voor aankomend talent. Haar eerste prentenboek voor kinderen kwam in 1994 uit: Mon Royaume. In datzelfde jaar nog verscheen de vertaling in het Nederlands: Mijn koninkrijk. Met dit boek had ze meteen succes. In voornamelijk lovende besprekingen werd ze vergeleken met Edward Lear, Lewis Carroll, maar ook met Arnold Lobel en Maurice Sendak.
Samen met Andréa Nève maakte ze Eens komt mijn sprookjesprins. Ook dit boek leverde haar in België een prijs op. In 1997 ontving ze een Vlag en Wimpel van de griffeljury en een Pluim van de maand voor haar prentenboek Mijn vriend Jim. Naast prentenboeken, waarvoor ze zelf de tekst schrijft, illustreert ze het werk van anderen, waaronder de Franse vertaling van De verjaardag van de eekhoorn van Toon Tellegen.
Kitty Crowther had als kind een gehoorstoornis. Ze leerde pas laat praten en in die tijd waren boeken en tekeningen haar communicatiemiddelen. Misschien vandaar dat ze gefascineerd is door beelden. Haar stijl van tekenen wordt minimalistisch en veelzeggend genoemd. ‘Met een minimum aan vormgeving en taal roept Kitty Crowther een kinderlijk universum op waarin tedere humor en warmte, ontroerende eenzaamheid en verdriet en angstaanjagende woede en boosheid een plaats krijgen. Geen bedrieglijke, nostalgische rozige kinderwereld dus’, aldus Annemie Leysen, recensente van De Morgen. In een interview in deze krant zei Crowther: ‘Max en Maximonsters van Maurice Sendak, de bizarre prenten van Tomi Ungerer en de geestige pentekeningen van Quentin Blake hebben me altijd al gefascineerd. Ik wilde zelf altijd treurige of angstwekkende verhalen lezen waar ik om kon huilen. Verdriet, woede en schrik geven je tenminste het gevoel dat je leeft! Mijn kindertijd was niet echt rooskleurig. Er was niet alleen die doofheid, die het me moeilijk maakte om uit te drukken wat ik voelde, er was ook een wat onbehaaglijke sfeer in mijn ouderlijk huis, met een ambitieuze vader en een lastige moeder die hoge eisen stelden. Er zit dan ook veel van mijn opgekropte woede en verdrongen emoties in mijn boeken. Zelf was ik niet bepaald een doetje: rebels en tegelijk behaagziek, zo zou je het wel kunnen noemen. Ik teken dolgraag mensen met een rotkarakter. En kinderen vinden dat ook wel bijzonder, merk ik vaak. Volwassenen komen er in mijn boeken meestal niet zo voordelig uit.’ (De Morgen, 7 maart 2001).

Verder zoeken
Lexicon van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)
Encyclopedie van de jeugdliteratuur (Fontein/Wolters Noordhoff)

Bibliografie selectie
1994 Mijn koninkrijk (Van Goor)
1996 Mijn vriend Jim (Querido)
1997 Anna in de wolken (Querido)
2000 Meneer Bas maakt heel wat mee (Querido)
2001 Ik en niks (Querido)
2002 In het pikkedonker (Querido)
2004 Kleine Dood en het meisje (Querido)
2006- De avonturen van Mini en haar papa (serie) (Querido)
2007 De verjaardag van de eekhoorn en andere verhalen. Tekst van Toon Tellegen (Querido)
2010 En? (De Eenhoorn)

Bekroningen
1997 Vlag en Wimpel (griffeljury) + Pluim van de maand voor Mijn vriend Jim2002 Pluim van de maand voor In het pikkedonker
2003 Zilveren Penseel voor In het pikkedonker2005 Zilveren Penseel voor Kleine Dood en het meisje2010 Astrid Lindgren Memorial Award
2011 Zilveren Griffel voor En?

Websites over Kitty Crowther


*


Marijke ten Cate - Bo en Babs in de sneeuw

*
Marijke ten Cate
Schoolbezoeken

Met enige regelmaat bezoek ik scholen in het kader van kunstprojecten of rond de kinderboekenweek.
Met de jongste kinderen werk ik vaak naar aanleiding van een van de prentenboeken. Op speelse wijze komt het vak illustreren aan bod.
Ik laat veel schetsen en materialen zien zodat de kinderen kunnen ondervinden hoe een illustrator werkt. Verder teken ik vaak op grote vellen papier levensgrote schetsen van de dieren uit het boek.
In de hogere groepen ga ik wat dieper in op hoe ik te werk ga als illustrator. Maar ook daar teken ik ter plekke voorbeelden op grote vellen.
In overleg kan ik ook meewerken aan een meer praktische invulling waarbij de kinderen zelf aan de slag gaan met het illustreren van een verhaal of gedicht.

U kunt mij boeken via de Stichting Schrijver School en Samenleving: www.sss.nl
Loading...

*


donderdag 8 december 2011

Paulette Bourgeois - Sam en het Kerstcadeautje

About

About [1]About [2]About [3]About [4]About [5]
<>
Hello!
People often ask me how I became a writer. I had no idea when I was growing up, first in Winnipeg, then in Ottawa, Beaconsfield, and Toronto that I would spend most of my life creating stories.  I had lots of jobs—a peanut-buster parfait-maker at the Dairy Queen, flower-seller, waitress, occupational therapist, television reporter and freelance writer before I had a daughter, and then a son, and decided to write books for children.
Franklin in the Dark, illustrated by the talented, Brenda Clark, was my first picture-book. Six publishers rejected the story, but Kids Can Press thought it showed promise (but they wanted a rewrite or two!)  Franklin the turtle went on to have adventures in a series of books, on television and even on the big screen. The books have sold more than 60 million copies around the world and have been translated into more than 38 languages. Many children go to sleep every night with a Franklin the Turtle toy tucked beside them.
I’ve have written many other books, including Big Sarah’s Little Boots, Oma’s Quilt which was made into a short film for the NFB and series of science books that you can find in the Book Section. There you can also see which books have become award winners.
The Canadian Association of Occupational Therapists asked me to write a picture book, You, Me and my O.T., to explain the many jobs that O.T.s do at homes, schools and in the community.  It brought me full-circle back to my first career.
Now, I am hoping to write more stories. Some for older children, some for grown-ups and after completing an MFA in Creative Writing at UBC, I’m hopeful that some of the stories will show up on the big screen or on television.
But the best part of being a writer has been listening to the stories of all the people I’ve been able to meet across Canada from sea to sea to sea, across the United States and around the world. Stories connect us.
I am very honoured to have received the Order of Canada, an honourary Doctor of Laws from the University of Western Ontario, and an Award of Merit from the Canadian Association of Occupational Therapists.
Please feel free to visit my blog and comment.  This is where I share information about my work and my travels and the wonderful people I meet along the way.
For speaking engagements, please contact me here.

*



Sieneke de Rooij - Het nieuwe olifantje

Welkom!

Ik ben Sieneke de Rooij, schrijfster en redacteur. Taal en tekst, waar ik dol op ben, houden mij altijd bezig. Ik lees liefst alle letters die ik tegenkom: van de shampoofles na het opstaan tot het laatste gedicht voor het slapengaan.
Op deze site vind je wat informatie over mijn boeken en mijzelf. Je kunt hier vast verhaaltjes lezen, of kijken hoe je zelf een verhaal schrijft.
Klik maar lekker rond. En als je mij iets te schrijven hebt, dan kan dat hier. Veel plezier

Het nieuwe olifantje

Olifantennieuws: Yindee heeft een zusje gekregen! Ze heet Mumba.
Caroline en ik hebben weer een Gouden Boekje gemaakt: Het nieuwe olifantje. Het boekje lijkt op een groeiboekje voor kinderen.

Artis staat op zijn kop door de geboorte van het nieuwe olifantje.
Thong Tai, de moeder van Yindee, kreeg haar tweede jonkie op 18 juni.  Het kleintje is heel beweeglijk en woog bij haar geboorte 90 kilo, zo veel als een forse volwassene. Iedereen is Artis is heel blij.
Op de website van Artis kun je er alles over lezen en je kunt het filmpje van Mumba's geboorte bekijken. Artis heeft trouwens ook veel anderere leuke filmpjes. Bijvoorbeeld: de jonkies die deze lente geboren zijn en Yindee in haar badje!

Dit is het nieuwe Gouden Boekje: Het nieuwe olifantje. Het is een 'doe-boekje' en het lijkt op groeiboekjes zoals die ook voor nieuwe mensenbaby's worden gemaakt. Je kunt er zelf in schrijven en tekenen. Er staan dingen over olifanten in die je misschien nog niet wist.

Kijk op de site van Artis bij Olifantje om alles in de gaten te houden!


*