zondag 31 juli 2011

Peter Vervloed


Peter Vervloed

In de boeken van Peter Vervloed komen twee onderwerpen vaak voor: Indonesië en school. De liefde voor Indonesië komt van zijn vrouw: zij komt er oorspronkelijke vandaan. Hij schrijft veel over school, omdat hij zelf al jaren voor de klas staat.
 

Geboren:
3 mei 1951 te Schoonhoven
Opleiding:
Na de Pedagogische Academie (waar je leert voor meester of juf) deed hij de opleiding MO-nederlands en muziek.
Werk:
Naast het schrijven van boeken werkt hij drie dagen als leraar op een basisschool.
Thuis:
Woont met zijn vrouw Vonnie in het dorpje Udenhout, bij Tilburg. Hij heeft twee kinderen, dochter Nicole en zoon Remco.
Eerste boek:
De kris danst (1986)
Bijzonderheden:
Hij was al lang aan het schrijven, maar geen enkele uitgever had belangstelling voor zijn manuscripten. Toen hij zichzelf al een mislukte schrijver begon te voelen, zei zijn vrouw: ´Waarom ga je de Indonesië-verhalen die je van mijn vader gehoord hebt niet opschrijven?´
Ooit gezegd:
´Ik ben een schrijver die lesgeeft en een leraar die schrijft.´

Over het werk van Peter Vervloed
Als leraar op een basisschool is hij gek op (voor)lezen en vertellen. Toen hij een jaar of tien was, heeft hij het lezen ontdekt. ´Mijn moeder vertelt nu nog vaak dat ze vanaf die tijd geen kind meer aan me had. Ik verslond het ene boek na het andere: over Pim Pandoer, Arendsoog en de schippers van de kameleon. Ik lees nog steeds graag, maar het moeten spannende, ontroerende verhalen zijn. Die wil ik ook schrijven.´
Zijn eerste boek kwam uit in de Zoeklicht-serie van Uitgeverij Zwijsen. De titel De kris danst verraadt een thema dat in zijn verhalen vaak opduikt: Indonesië. Zijn schoonvader kwam uit Indonesië en wist over zijn land veel spannende verhalen te vertellen. Een van die verhalen gaat over een kris die vuur naar zich toe kan trekken. ´Hij schijnt nog ergens te bestaan, maar niemand weet waar.´ Peter Vervloed is zich steeds meer gaan interesseren voor het land waar zijn vrouw nog een sterke band mee heeft. Maar ook zijn woonplaats en zijn school spelen een grote rol in zijn boeken.

Verder zoeken
Lexicon van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)
Encyclopedie van de jeugdliteratuur (Fontein/Wolters Noordhoff)

Websites over Peter Vervloed

Meer informatie over Peter Vervloed op Laten lezen
 
*
*
Aanklikken voor de vergroting van de collage
*

zondag 24 juli 2011

Monique van der Zanden



Monique van der Zanden

Monique van der Zanden publiceerde aanvankelijk haar boeken onder het pseudoniem Ibis. Vanaf zomer 2005 verschijnen haar boeken onder haar eigen naam.

Geboren:
18 juli 1961 te Den Bosch
Opleiding:
Na de middelbare school studeerde ze een jaar geschiedenis in Utrecht. Ze had daarna verschillende baantjes. Ze heeft één jaar in de sloppenwijken van Kisumu, Kenya, gewoond en gewerkt.
Werk:
Toen haar kinderen klein waren, is ze fulltime huismoeder geweest, met daarnaast allerlei vrijwilligerswerk op hun basisschool (vrijeschool) en in de milieubeweging. In 1999 is ze gaan schrijven
Thuis:
Ze is getrouwd en heeft drie zonen: Bart, Tim en Wouter.
Eerste boek:
Prins Echo (2000)
Bijzonderheden:
Schrijven is iets wat ze als kind al graag deed: ze publiceerde toen wekelijks op de kinderpagina van een plaatselijke krant.
Ooit gezegd:
´Ik ben diep van binnen altijd zelf kind gebleven. Ik ben dol op fantasie, griezelen en magie. Ik hou van de wereld van kinderboeken, droom er graag in weg.´

Boeken van Monique van der Zanden

Over het werk van Monique van der Zanden
Monique van der Zanden debuteerde in 2000 met Prins Echo, een sprookjesbundeltje in de serie Leesleeuw van Zwijsen. Het boek werd in datzelfde jaar genomineerd voor de Johan Diepstratenprijs. Ze koos voor het pseudoniem Ibis omdat ze sprookjes en fantasieverhalen voor jonge kinderen schreef en deze fantasievolle naam (ze kreeg de naam Ibis toen ze Kabouterleidster was bij Scouting) vond ze daar goed bij passen. Later richtte ze zich meer en meer op wat oudere jeugd (tot een jaar of 14), en daarvoor vond ze de naam minder geschikt.
Behalve ‘gewone’ kinderboeken (o.a. Ziza Zapheks, Het spook van Villa Poetskatoen, Beestenspel.nl en De nar van Andersland) schrijft zij ook voor de serie ´Ik ben niet bom´, een reeks die bedoeld is voor dyslectische kinderen, bijvoorbeeld Koerier van de Rover, De vuurwolf en De bloedsteen.

Websites over Monique van der Zanden

Meer informatie over Monique van der Zanden op Laten lezen
*
*
Aanklikken voor de vergroting van de collage

*

donderdag 21 juli 2011

Sjoerd Kuyper


Sjoerd Kuyper

Sjoerd Kuyper schreef een hele serie boeken over de kleuter Robin. Maar wist je dat hij ook de tv-serie Het zakmes heeft gemaakt? Dit spannende verhaal is ook te zien op video. Het zakmes werd maar liefst veertien keer bekroond! Sjoerd kreeg ook al vier Zilveren en een Gouden Griffel.
 

Geboren:
6 maart 1952 te Amsterdam
Opleiding:
Studeerde een paar jaren filosofie in Amsterdam.
Werk:
Ging in 1974 aan de slag als schrijver.
Thuis:
Woont met zijn vrouw Margje in Bergen (Noord-Holland). Hij heeft twee kinderen, zoon Joost (1984) en dochter Marianne (1986).
Eerste boek:
Het boek van Ko de Boswachter (1975)
Bijzonderheden:
Werd in de stad geboren, verhuisde heel vaak, maar woont nu waar hij graag wil blijven: in een dorp bij de polders, de bossen, de duinen en de zee.
Ooit gezegd:
´De schrijver moet niet zeuren! Pas dán is het mis, wanneer zijn kop volledig van zijn romp gescheiden is.´

Boeken van Sjoerd Kuyper

Over het werk van Sjoerd Kuyper
Het allereerste boek van Sjoerd Kuyper was een gedichtenbundel voor volwassenen. Voor kinderen schreef hij samen met Burny Bos en Gerard Brands (ook bekende kinderboekenschrijvers) Het boek van Ko de Boswachter (1975). Echt bekend als schrijver van kinderboeken werd hij door Het zakmes.
Sjoerd Kuyper schrijft ook kinderliedjes, poppenspelen en scenario´s voor de televisie. De serie De freules was op zondagmorgen bij de VPRO te zien. De verhalen uit Majesteit, uw ontbijt zijn eerst op televisie uitgezonden. Daarna werd er een boek van gemaakt.
In 2002 werd Sjoerd Kuyper 50 jaar. De uitgever kwam met een cadeautje: Fanfare, een bundel vol liedjes en informatie over de schrijver.

Verder zoeken
Lexicon van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)
Het ABC van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)
Encyclopedie van de jeugdliteratuur (Fontein/Wolters Noordhoff)

Websites over Sjoerd Kuyper

Meer informatie over Sjoerd Kuyper op Laten lezen.


*




*
Aanklikken voor een vergroting van de collage

*

Hans Kuyper



Foto: Nienke Faber
Hans Kuyper

Als je ouders allebei voor de klas staan, je grote broer Sjoerd kinderboekenschrijver is en je zus poppenspeelster, wat zou jij dan worden? Misschien wel iets heel anders. Hans Kuyper koos er wel voor met kinderen te werken. Hij schrijft gedichten en verhalen, en treedt op voor kleuters met een heus kleutercabaretprogramma!
 

Geboren:
6 maart 1962 te Oostvoorne
Opleiding:
Studeerde een aantal jaren kunstgeschiedenis in Amsterdam en haalde daarna zijn horecadiploma.
Werk:
Werkte als acteur, sprak de stemmen in bij buitenlandse tekenfilms en was radiomaker. Vanaf 1998 schrijver en vertaler van beroep.
Thuis:
Woont samen met zijn vrouw en twee zonen in een groen houten huis uit 1880 in Noord-Holland, aan de Zaan.
Eerste boek:
Ik word wel koningin (1997)
Bijzonderheden:
Zijn schrijversschap is precies even oud als zijn oudste zoon, Sebastiaan! (Zijn tweede zoon heet trouwens Daniël.)
Ooit gezegd:
´Beginnen met schrijven is niet zo moeilijk. Je moet gewoon beginnen met schrijven...´

Boeken van Hans Kuyper

Over het werk van Hans Kuyper
Eigenlijk wilde Hans Kuyper toneelspeler worden, maar toen hij zich bij de Amsterdamse Toneelschool meldde werd hij afgewezen. Toch had hij heel wat baantjes die met toneelspelen te maken hadden: hij had kleine rollen in tv-programma´s, speelde in een jeugdmusical en werkte als producent, technicus en manusje-van-alles in een theater. Hij sloot zich aan bij Minjon, de jongerenomroep van de AVRO en belandde zo bij de radio. Daar zou hij 15 jaar blijven werken.
In 1986 maakte hij een stripverhaal bij een voorstelling voor kleuters. Zijn eerste echte boek kwam in 1997 uit. Hans Kuyper presenteerde toen al een tijdje het radioprogramma Pyjamapret voor kleuters. Hij was niet zo tevreden over de versjes en verhaaltjes in dit programma en besloot zelf de pen te pakken. Er zijn inmiddels drie boeken uitgekomen waarin deze versjes zijn verzameld. Daarnaast maakte hij verhalen voor beginnende lezers voor uitgeverij Zwijsen en schreef hij voor wat oudere lezers bijvoorbeeld Brief voor Douwe. Nog steeds houdt Hans Kuyper zich bezig met toneel. Hij reist door het land met de voorstelling Lijmkont een soort cabaretprogramma voor kleuters. Omdat hij ook een aantal dagen per week voor zijn zoontjes zorgt, blijft er weinig tijd voor schrijven over. Dat doet hij dan ook vooral in de schoolvakanties, en ´s nachts!

Verder zoeken
Lexicon van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)
Encyclopedie van de jeugdliteratuur (Fontein/Wolters Noordhoff)

Websites over Hans Kuyper

Meer informatie over Hans Kuyper op Laten lezen.


*




*
Aanklikken voor een vergroting van de collage

*

Gerard Tonen

interview

De meest gestelde vragen en mijn antwoorden

Sinds ik mijn site heb, stellen mensen vragen per e-mail over mij en mijn boeken. Hieronder vind je de vragen die het meest worden gesteld. Als je nog een andere vraag hebt, dan kun je die natuurlijk altijd ff mailen. Je krijgt zeker antwoord.

Waar ben je geboren en wanneer?Ik ben geboren in Nijmegen in 1954 op 29 december.

Wat voor een soort kind was je?Tot mijn achtste was ik heel verlegen. Ik was enig kind en vond andere kinderen eigenlijk maar eng. Ik was veel thuis, las erg veel en leefde in mijn fantasie. Ik ben er van overtuigd dat ik in die tijd schrijver ben geworden. Ik las niet alleen het ene na het andere boek, ik verzon ze ook zelf.
Later ben ik veel buiten gaan spelen en ontdekte ik de straat. Naast ons huis was eerst een groot veld waar grote bergen zand lagen. Daar voerden we oorlogen en stookten we in kuilen vuurtjes waar we aardappelen in poften.
Later werd dat een grasveld waar ik dagenlang voetbalde. Gelukkig woonde ik aan de rand van Nijmegen. Even lopen en ik was in de bossen en bij de boerderijen. Ik ben dan wel in de stad opgegroeid, maar de natuur was altijd dichtbij.

Wat waren je favoriete kinderboeken?Daar hoef ik niet lang over na te denken: Puk en Muk van Frans Franssen. Ik had zo'n stuk of tien boeken van Puk en Muk die ik in een rood koffertje bewaarde. Als ik ergens ging logeren nam ik dat koffertje altijd mee. Andere boeken die ik leuk vond: Pietje Bel, de boeken van Pim Pandoer en later de boeken van Biggles.

Waar woon je?Ik woon in 's-Hertogenbosch, of, gemakkelijker gezegd: Den Bosch. Hiervoor woonde ik zes jaar in Arnhem en elf jaar in Leeuwarden. Daarvoor woonde ik zeven jaar in Groningen. Ik ben geboren in Nijmegen, waar ik zevenentwintig jaar heb gewoond. Als je al die getallen bij elkaar optelt, weet je ongeveer hoe oud ik ben.

Leef je van het schrijven of doe je nog ander werk?Nee, ik leef niet alleen van het schrijven. Dat heb ik wel even geprobeerd,  maar dat lukte niet, dat vond ik veel te saai.
Je staat 's morgens op, dan ga je naar je kamer om te werken. Tegen half elf wil je wel even koffie. Dan is er niemand om mee te praten. De hele dag is er niemand om mee te praten.
Schrijven is een eenzaam beroep. Ik ben daar veel te sociaal voor. Jammer genoeg. Want ik zou best alleen willen schrijven. Ik kan het alleen niet. Ik ben ook nog directeur van een toneelgezelschap, namelijk van Het Zuidelijk Toneel in Eindhoven

Waar haal je je ideeën voor de boeken vandaan?Dat vind ik altijd een moeilijke vraag. Er is geen plek waar je die ideeën kunt vinden. Het gaat met flitsen. Opeens is er een idee voor een boek. Dat idee kan ontstaan door een sfeer, een herinnering, een gebaar, een grap, een verrassende wending, een woord, een verhaal. Dus waarschijnlijk haal ik mijn ideeën overal vandaan. Iemand zegt iets en ik denk: een verhaal. Ik wil ideeën krijgen en ik ben er van overtuigd dat je dan ook ideeën krijgt.

Wanneer besluit je aan een boek te beginnen?Op de eerste plaats als een ander boek af is. Kinkt flauw, maar is wel belangrijk. Ik begin nooit aan een nieuw boek als een ander boek niet af is, daar zou ik gek van worden. Ik ben wel altijd bezig met een boek. Of ik schrijf aan een boek, of ik ben bezig met correcties.
Ik vind het moeilijk om te kiezen aan welk boek ik zal gaan beginnen. Je hebt drie verschillende ideeën en welk idee kies je dan? Vind ik altijd lastig. Uiteindelijk wil ik kiezen voor het verhaal dat mij het meest bezighoudt.
Zo zijn er ook ideeën die blijven liggen. Ik heb gemerkt dat er na verloop van tijd stof op zo'n idee komt. Je kunt zo'n idee wel uit de kast halen, maar dan wordt het nooit een goed boek.

Wat vind je het moeilijkst aan het schrijven?Ik vind eigenlijk niks moeilijk aan het schrijven. Het ideeën bedenken, het schrijven zelf, het herschrijven, het sleutelen aan een boek om het beter te laten lopen, het corrigeren: ik vind alles leuk. Ik heb aan alles evenveel plezier. Het enige wat wel eens op mij drukt, is de angst dat er een tijd kan komen dat je geen ideeën meer hebt. Een moment dat je wilt gaan schrijven en je weet niet waarover, dat alle ideeën op zijn. Dat lijkt mij een ramp.

Hoe lang doe je er over om een boek te schrijven?Sommige boeken heb ik onrustbarend snel geschreven. Zo snel dat ik mij er soms voor schaam. Het punt is: aan ideeën heb ik geen gebrek, komt bij dat ik heel snel kan typen. Als ik achter een computer ga zitten, vliegen de verhalen uit mijn handen.
Ik streef er naar om minimaal twee hoofdstukken in de week te schrijven. Meestal worden het er meer. Als ik twee hoofdstukken in de week schrijf, heb ik binnen vijftien weken een boek voor de eerste keer geschreven. Dan is het nog niet klaar, dan moet ik het nog een paar keer herschrijven en corrigeren, maar er ligt wel een nieuw boek in ruwe versie. Als je dat altijd achter elkaar doet, kun je veel boeken schrijven. De afgelopen vier jaar is mij dat gelukt.

Heb je een lievelingsplek om te schrijven?Gelukkig niet. Vroeger wel. Kon ik alleen daar schrijven. Nu kan ik gelukkig overal schrijven, waardoor je meer schrijft. Neemt niet weg dat ik het liefst thuis achter mijn bureau zit te werken, achter mijn eigen computer. Dan heb ik mijn boeken om mij heen, de bekende foto's en tekeningen aan de muur. Ik schrijf het gelukkigst als ik al mijn boeken om mij heen heb, de bekende foto's en kunstwerken aan de muur hangen.

Is het leuk om schrijver te zijn?Ik ben iemand die schrijft, maar ik ben geen schrijver. Een schrijver is iemand die dat in zijn paspoort zet. Ik voel mij ook geen schrijver. Ik ben op de allereerste plaats directeur van een toneelgezelschap. Schrijven is voor de leuk, de poëzie in het leven, eigenlijk beschouw ik dat niet als een beroep.
Het is erg leuk om te schrijven, anders zou ik het ook niet doen. Alleen in een kamer zitten, alleen met je fantasie, alle woorden en beelden in je hoofd, niemand die zegt hoe je dat moet doen: dat is prachtig.

Wat vind je het beste boek dat je hebt geschreven?Dat moet je nooit vragen. Je vraagt aan een vader toch ook niet wel kind hij het leukste en het liefste vindt.

De hoofdpersonen in je boeken, bestaan die echt?Vaak wel, ja. De hoofdpersoon uit 'Mijn vader is een sukkel' ben ik voor een groot deel zelf. Voor een ander deel is het een vriend van mij. De opa uit 'Mijn opa, de vogelman' was mijn opa. Zo zou ik nog wel door kunnen gaan. Als je met mij omgaat, heb je grote kans dat je een keer in een boek verschijnt.

Wanneer ben je begonnen met schrijven?Ik ben heel jong begonnen met schrijven, met het verzinnen van verhalen. Hoe oud zal ik zijn geweest? Vijf, zes jaar? Mijn eerste gedichten schreef ik toen ik twaalf was.
Op mijn dertiende of veertiende heb ik met een vriend een toneelstuk geschreven. We hebben het zelfs op scholen en in bejaardenhuizen opgevoerd.
Mijn eerste verhalen schreef ik toen ik zeventien, achttien was. Ik zal twintig jaar zijn geweest toen mijn eerste verhaal in Vrij Nederland verscheen. Dat was in De Blauw Geruite Kiel, een soort krant voor kinderen. Daar heb ik Karel Eykman leren kennen, die heeft er voor gezorgd dat ik ben blijven schrijven en een uitgever kreeg. Voor het geval hij dit ooit leest: Karel, bedankt.

*




*
Aanklikken voor de vergroting van de collage

*

Dirk Nielandt



Foto: www.dirknielandt.be
Dirk Nielandt

Kinderen moeten vooral niet braaf zijn, of saai, vindt Dirk Nielandt. Dus laat hij eigenwijze, brutale, avontuurlijke of gewoon rare figuren in zijn boeken verschijnen. Zoals Rolf, die per se dief moet worden van zijn vader. En Aldo, die een pashokje uitkomt en opeens niet meer in de winkel is maar heel ergens anders. Of Wout, een ridder die zijn helm nóóit meer af wil zetten.
 

Geboren:
5 augustus 1964 te Vilvoorde (België)
Opleiding:
Studeerde marketing en journalistiek.
Werk:
Dirk Nielandt schrijft scenario´s voor (kinder)tv-programma´s. Hij was hoofdredacteur van het Suske en Wiske Weekblad en schreef het scenario voor de Suske en Wiske film De Texas Rakkers (2006).
Thuis:
Getrouwd met Claudia, vader van dochter Joni (1996) en zoon Mees (1998).
Eerste boek:
Traan (1995)
Bijzonderheden:
Dirk Nielandt schrijft sketches en scenario´s voor veel bekende programma´s. In België bijvoorbeeld Schuif Af en in Nederland voor De Sprookjesboom en Sesamstraat.
Ooit gezegd:
´Brave kinderen zijn het ergste wat de wereld kan overkomen.´ Toen hij dat zei had Dirk Nielandt zelf nog geen kinderen. ´Nu piept hij wel anders,´ vermeldt zijn website...

Boeken van Dirk Nielandt

Over het werk van Dirk Nielandt
Dirk Nielandt begon zijn schrijversloopbaan geïnspireerd door Pippi Langkous. De kinderen in zijn werk zijn dan ook geen brave figuren, ze bedenken juist de wildste plannen. Traan (1995), zijn eerste boek, gaat over een jongen die (stiekem) opgroeit in de gevangenis, in Blok M. Op een dag wordt hij er uitgezet en moet zichzelf alleen zien te redden. Ondertussen zijn alle vrouwen uit Blok M ontslagen uit de gevangenis en naar hem op zoek.
Daarna volgden vele titels, veelal voor jongere kinderen, waaronder zoekboeken als Wie (1998), Zoekhuis 101 (2003) en Zoekwinkel (2006).
Ook schreef Dirk Nielandt veel AVI-boeken. Een heel aantal daarvan is lekker spannend, zoals De tas (2007), De gevaarlijke tocht (2009), en De griezelwinkel (2009). Ook schreef hij een serie boeken over Rolf, een jongen die van zijn vader moet leren stelen. Hij komt uit een familie van dieven en zijn vader is hoofd van een dievenschool. Rolf doet er alles aan om weg te komen van Dievenschool, en alle opdrachten in de war te sturen. Al gaat hij ook weer terug... Dievenschool, op vrije voeten won de Prijs van de Kinder- en Jeugdjury Vlaanderen. Nooit meer Dievenschool was in 2011 kerntitel van de Nederlandse Kinderjury.

Verder zoeken
Lexicon van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)

Websites over Dirk Nielandt

Meer informatie over Dirk Nielandt op Laten lezen.


*



*
Aanklikken voor een vergroting van de collage
*

Martine Letterie



Foto: Mark Sassen
Martine Letterie

Je zal maar ontdekken dat je voorouders tot een dievenbende behoorden. Martine Letterie schreef er een spannend verhaal over. En het is nog echt gebeurd ook! Geschiedenis is haar grote hobby. Ze weet er dan ook boeiend over te vertellen.
 

Geboren:
12 december 1958 te Amsterdam
Opleiding:
Ze studeerde Nederlandse Taal- en Letterkunde in Utrecht, hoofdvak Middelnederlandse Letterkunde.
Werk:
Ze stond ruim twaalf jaar voor de klas als lerares Nederlands op mavo, havo, vwo, meao en gaf de laatste vier jaar daarvan jeugdliteratuur op de Pabo in Doetinchem. Nu fulltime schrijver en freelancer op het gebied van jeugdliteratuur.
Thuis:
Ze is getrouwd en heeft drie kinderen: een meisje en een tweeling (jongen en meisje). Het gezin woont met veel plezier in de Achterhoek.
Eerste boek:
Het Schorriemorrie van de Pruk (1996)
Bijzonderheden:
Haar eerste twee boeken gaan over haar eigen stamboom, en ze is van plan er nog meer over te schrijven. Stamboomonderzoek is naast lezen haar belangrijkste hobby. ´Gelukkig heb ik voorouders die de nodige sporen hebben achtergelaten.´
Ooit gezegd:
´Geschiedenis geeft het heden een extra dimensie. Ik breng de geschiedenis graag tot leven, zodat kinderen daarvan kunnen meegenieten.´

Boeken van Martine Letterie

Over het werk van Martine Letterie
Haar ouders lazen en lezen allebei veel en graag. Zelf las ze zich als kind al helemaal scheel. De schoolbibliotheek had ze op een gegeven moment uit: ´De Arendsoog- en Kameleonboeken liet ik ongelezen staan, want daar vond ik niets aan. Ik ging elke week naar de bibliotheek en zocht zo dik mogelijke boeken uit. Anders moest ik zo snel weer terug.´ Samen met een vriendinnetje maakte ze toen ze negen jaar was boeken na. ´Ik heb er nog een paar. Daar staat op dat ze deel uitmaken van de muizenserie, en ze hebben een heuse flaptekst.´ Toen ze in de Griffeljury zat, merkte ze dat er weinig historische romans voor kinderen waren. Dat zijn het soort boeken waar ze het meest van houdt. Toen besloot ze die zelf te gaan schrijven. De combinatie van archiefonderzoek en schrijven bevalt haar erg goed. Er gaat elke keer weer een spannende speurtocht aan het schrijven vooraf, en dat vindt ze heerlijk. In Het schorriemorrie van de pruk komen twee Haagse 17e eeuwse bendeleiders voor. Toen ze dat boek schreef, dacht ze dat dat de enige twee misdadigers in haar stamboom waren, ´maar inmiddels weet ik dat schering en inslag was.´ Rond haar boek Focke en het geheim van Magnus is in Groningen en onderwijsproject geweest, waaraan meer dan 115 scholen hebben meegedaan. Inmiddels gelooft iedereen in Groningen, dat Focke echt bestaan heeft, terwijl ze hem toch echt verzonnen heeft!

Verder zoeken
Lexicon van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)
Encyclopedie van de jeugdliteratuur (Fontein/Wolters Noordhoff)

Suggesties
- Martine Letterie leest voor uit Bommen op ons huis.
- Martine Letterie aan het woord op Laten lezen.

Websites over Martine Letterie

Meer informatie over Martine Letterie op Laten lezen
 
*
 
 
*

Aanklikken voor een vergroting van de collage

*