Over Johan Struik
Mijn eerste boek
Het boek 'Juf vermist' uit de Kokkel-reeks is mijn eerste boek. Ik vind het zelf een spannend verhaal. Daarom was het ook leuk om te schrijven. Ik wist niet hoe het zou aflopen!
Ik heb het verhaal natuurlijk verzonnen, maar sommige dingen uit het boek horen wel een beetje bij mijn eigen leven. De jongens uit het boek houden bijvoorbeeld allebei van voetballen. Toen ik zelf op de basisschool zat hield ik ook erg van voetballen. Ik ben opgegroeid in Rotterdam en als ik uit school kwam ging ik altijd voetballen. Midden op straat. We moesten goed opletten dat er geen auto's aankwamen.
De vader van een van de jongens uit het boek is muzikant. Mijn vader niet, die was kapitein op een zeeschip. Dat komt dus niet uit mijn leven, zou je zeggen. Toch wel. Ik ben zelf muzikant. Ik zing en ik speel contrabas. Weet je wat dat is, een contrabas? Het lijkt op een viool, maar dan heel groot. De bas staat rechtop en ik sta ernaast. Er komt een mooi, laag geluid uit.
Ik heb het verhaal natuurlijk verzonnen, maar sommige dingen uit het boek horen wel een beetje bij mijn eigen leven. De jongens uit het boek houden bijvoorbeeld allebei van voetballen. Toen ik zelf op de basisschool zat hield ik ook erg van voetballen. Ik ben opgegroeid in Rotterdam en als ik uit school kwam ging ik altijd voetballen. Midden op straat. We moesten goed opletten dat er geen auto's aankwamen.
De vader van een van de jongens uit het boek is muzikant. Mijn vader niet, die was kapitein op een zeeschip. Dat komt dus niet uit mijn leven, zou je zeggen. Toch wel. Ik ben zelf muzikant. Ik zing en ik speel contrabas. Weet je wat dat is, een contrabas? Het lijkt op een viool, maar dan heel groot. De bas staat rechtop en ik sta ernaast. Er komt een mooi, laag geluid uit.
Liedjes
Nou ben ik dus een schrijver en een muzikant. Daarom schrijf ik ook weleens een liedje. Misschien ken je sommige liedjes wel. Van Kinderen voor Kinderen bijvoorbeeld, of van Chipz. Ook erg leuk, om liedjes te schrijven! Soms ben ik ergens, bijvoorbeeld op het strand of in het zwembad. Dan hoor ik iemand zingen: 'Cowboy, cowboy, riding in a rodeo...' Op zo'n moment moet ik stiekem even lachen. Het is leuk als iemand plezier heeft van iets dat jij verzonnen hebt!
Ik heb lang op een school gewerkt. Een speciale school voor kinderen met hoor-, spraak- en taalmoeilijkheden. De kinderen die in mijn klas zaten, vonden lezen vaak moeilijk. Het duurde meestal wat langer dan bij andere kinderen, voordat ze goed konden lezen. Daarom vond ik het extra leuk om dit boek te schrijven. Een boek voor kinderen die goed en nog niet zo goed kunnen lezen. Nu werk in niet meer op die school. Ik geef nu les aan juffen en meesters. Die gaan soms ook nog naar school. Om iets te leren, bijvoorbeeld over kinderen die lezen moeilijk vinden.
Ik heb lang op een school gewerkt. Een speciale school voor kinderen met hoor-, spraak- en taalmoeilijkheden. De kinderen die in mijn klas zaten, vonden lezen vaak moeilijk. Het duurde meestal wat langer dan bij andere kinderen, voordat ze goed konden lezen. Daarom vond ik het extra leuk om dit boek te schrijven. Een boek voor kinderen die goed en nog niet zo goed kunnen lezen. Nu werk in niet meer op die school. Ik geef nu les aan juffen en meesters. Die gaan soms ook nog naar school. Om iets te leren, bijvoorbeeld over kinderen die lezen moeilijk vinden.
Aan de rivier
Ik heb al verteld dat ik in Rotterdam ben opgegroeid. In 1965 ben ik er geboren. Ik woon er nu niet meer, maar ik kom er nog steeds graag. Rotterdam is ook de stad waar het verhaal van 'Juf vermist' zich afspeelt. Weer iets uit mijn eigen leven dat in het boek terugkomt.
Nu woon ik in Woudrichem, samen met mijn vrouw Marjan en onze kinderen Jacco en Isis. Dat is een kleine plaats in Noord-Brabant, een vestingstadje. Heel mooi, met veel oude huizen. Het ligt aan de rivier De Merwede en het is vlakbij Slot Loevestein, een kasteel. Misschien schrijf ik daar ook nog weleens een boek over.
Nu weet je een klein beetje wie ik ben en wat ik doe. Ik hoop dat je veel plezier hebt aan 'Juf vermist'!
Johan StruikNu woon ik in Woudrichem, samen met mijn vrouw Marjan en onze kinderen Jacco en Isis. Dat is een kleine plaats in Noord-Brabant, een vestingstadje. Heel mooi, met veel oude huizen. Het ligt aan de rivier De Merwede en het is vlakbij Slot Loevestein, een kasteel. Misschien schrijf ik daar ook nog weleens een boek over.
Nu weet je een klein beetje wie ik ben en wat ik doe. Ik hoop dat je veel plezier hebt aan 'Juf vermist'!
*
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten