woensdag 31 augustus 2011

Marion van de Coolwijk




Marion van de Coolwijk

Marion Verkaik schrijft onder de naam van haar echtgenoot (Van de Coolwijk) en gebruikt nog een andere schrijversnaam: Marion van Dalen.

Geboren:
7 mei 1959 te Amsterdam
Opleiding:
Na de middelbare school volgde ze de Pedagogische Academie en deed daarna mo-Nederlands.
Werk:
Ze was jarenlang werkzaam in het onderwijs, was pr-medewerkster, remedial teacher, copywriter en voorlichtster.
Thuis:
Marion van de Coolwijk is getrouwd met Ed (1958), en heeft twee zonen, Rimme (1990) en Jard (1997).
Eerste boek:
De vier speurneuzen (1989)
Bijzonderheden:
Ze houdt van schilderen, lezen, koken, motor rijden.
Ooit gezegd:
´Kinderen lezen heel aandachtig. Ze hebben een grote fantasie en kunnen zich goed inleven in een verhaal.` Boeken schrijven is voor Marion een groot avontuur. Dat je zomaar een wereld bedenkt, vol avontuur en met zelfbedachte personen, dat is iets wonderlijks´.

Boeken van Marion van de Coolwijk

Over het werk van Marion van de Coolwijk
Marion van de Coolwijk debuteerde in 1989 als kinderboekenschrijfster en heeft sindsdien meer dan 100 boeken op haar naam staan. Ze schrijft voor verschillende leeftijdsgroepen en voor diverse uitgeverijen. Haar boeken verschijnen vaak in serieverband.
In 2005 kwam Mzzl meiden uit, een verhaal over drie zusjes, die elkaar voor het eerst ontmoeten als ze zestien jaar zijn geworden. Ze zijn een drieling, die in heel verschillende omstandigheden zijn grootgebracht. Al snel kwam er nieuwe delen: Mzzl meiden en de paparazzi (2005) en Mzzl meiden on tour (2006) . Bij de serie verscheen ook Mzzl meiden 4 ever, met (versier)tips, agendaspreuken, en geheime notities van de drie meisjes. De boeken verschenen bij uitgeverij De Fontein.

Verder zoeken
Lexicon van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)

Suggesties
Interview Voor Marion zijn biggetjes niet veilig op Jeugdboekenplein.

Websites over Marion van de Coolwijk

Meer informatie over Marion van de Coolwijk op Laten lezen
*
*
Aanklikken voor een vergroting van de collage

*

woensdag 24 augustus 2011

Arend van Dam




Foto: Mark Sassen
Arend van Dam

Arend van Dam begon met schrijven toen hij zelf kinderen kreeg. Hij schrijft voor verschillende leeftijden, van peuterboeken tot spannende historische verhalen voor 11+. Voor Lang geleden ontving hij een Zilveren Griffel.
 

Geboren:
24 juni 1953 te Maassluis
Opleiding:
Deed de opleiding tot maatschappelijk werker in Baarn.
Werk:
Hij werkte na zijn studie in de drugshulpverlening in Utrecht. Nu is hij fulltime schrijver.
Thuis:
In 2007 is hij naar Harlingen verhuisd. Hij woont daar in een oud, wit huis met uitzicht op de Waddenzee.
Eerste boek:
Het Pietenboek (1989)
Ooit gezegd:
´Eigenlijk schrijf ik uit woede om wat er allemaal misgaat in de wereld. Kinderen moeten televisie kijken. Kinderen worden meegesleept naar pretparken. Kinderen gaan dood. Nee, het valt niet mee om kind te zijn.´

Boeken van Arend van Dam

Over het werk van Arend van Dam
Arend van Dam debuteerde met een boek voor volwassenen. In 1989 kwam zijn eerste kinderboek uit: Het Pietenboek. Hij schrijft vaak over historische onderwerpen, waarbij altijd een duidelijk verband is met het heden. In 1993 verscheen Mijn tante uit de hutkofer, waarin voor het eerst zijn nieuwsgierigheid naar de geschiedenis van zijn familie naar voren komt. Ook in later verschenen boeken keert dit onderwerp terug. Menig keer duikt de hoofdpersoon de archieven in en maakt een stamboom van de voorouders. Dit is bijvoorbeeld zo in Het zit in de familie (2000). Hij kiest vaak voor levensbeschrijvingen van historische figuren. Poe´i, een kind als keizer (1993) gaat over de laatste keizer can China. Maar hij schreef ook over tsaar Peter, Michiel de Ruyter en Willem van Oranje. Van Dam maakte ook veel boeken voor jonge lezers. Ze gaan meestal over dagelijkse gebeurtenissen uit het leven van kleuters en kinderen die net naar groep drie gaan.

Verder zoeken
Lexicon van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)
Encyclopedie van de jeugdliteratuur (Fontein/Wolters Noordhoff)

Websites over Arend van Dam

Meer informatie over Arend van Dam op Laten lezen
 
*
 
*
Aanklikken voor een vergroting van de collage

*

maandag 15 augustus 2011

Rom Molemaker



Rom Molemaker

Rom Molemaker schrijft vooral voor lezers rond de 9 jaar. Veel van zijn boeken gaan over pesten, vriendschap maar ook over verliefdheid. Zijn eerste boek voor jongeren kwam in 2002 uit: De eerste steen, een spannend verhaal over voetbalvandalisme. Hij kreeg er de debutantenprijs van de Jonge Jury voor!
 

Geboren:
31 oktober 1945 te Harderwijk
Opleiding:
Hij ging naar de kweekschool.
Werk:
Molenmaker stond van 1968 tot 1996 voor de klas. Sinds 1998 fulltime schrijver.
Thuis:
Hij is getrouwd en heeft twee zonen, die niet meer thuis wonen. Hij woont in Utrecht.
Eerste boek:
Olaf de Polaf (1998)
Bijzonderheden:
Hij is altijd bezig geweest met schrijven: liedjes, cabaret, verhalen voor school en musicals. In zijn boeken gebruikt hij vaak locaties die hij goed kent of waar hij ooit geweest is. Die vormen het toneel voor zijn verhalen.
Ooit gezegd:
‘Het was net of er een luikje openging en alle verhalen rolden eruit. En dat gebeurt nog steeds.’

Boeken van Rom Molemaker

Over het werk van Rom Molemaker
Rom Molemaker las vroeger altijd al graag en veel: de boeken van Anne de Vries, W.G. van de Hulst en K. Norel. Later werd hij onderwijzer en las hij de kinderen uit zijn klas met veel plezier voor. In die tijd ontstond zijn wens ooit zelf een verhaal voor kinderen te schrijven. Hij stond bijna dertig jaar voor de klas; drie maanden na zijn vertrek van school (in 1997) hoorde hij dat zijn eerste verhaal in een bundel kerstverhalen zou verschijnen. En daarna ging het snel: zijn eerste kinderboek kwam in 1998 uit, Olaf de Polaf.
Rom Molemaker schrijft voor verschillende leeftijden, maar vooral voor lezers rond de 9 jaar. Veel van zijn boeken gaan over pesten, vriendschap maar ook over verliefdheid. Zijn eerste boek voor jongeren kwam in 2002 uit. In De eerste steen vertelt hij over een jongen die betrokken raakt bij voetbalrellen. Totdat hij beseft waar hij mee bezig is, maar dat komt pas na een ongeluk. Het boek is bekroond met de debutantenprijs van de Jonge Jury.

Websites over Rom Molemaker

Meer informatie over Rom Molemaker op Laten lezen
 
*
 
*
Aanklikken voor een vergroting van de collage 
*

zaterdag 13 augustus 2011

Evelien van Dort

 

Over Evelien
Op 6 mei 1961 werd ik geboren in Meadi, een dorp vlakbij de grote stad Cairo in Egypte. Mijn ouders zijn Nederlands en werkten toen in Egypte. Ik heb de piramides bekeken en op een kameel gereden.
Toen ik drie was verhuisden we naar Nederland. Mijn hele schooltijd woonde ik in Wageningen in een huis in het bos. Het liefst speelde ik buiten. Ik had allerlei dieren: konijnen, cavia’s, muizen en een hond. Op deze foto ben ik vijf jaar.
Op de basisschool schreef ik dagboeken vol. Mijn dagboek had een slotje, want wat ik schreef was natuurlijk geheim. Ook schreef ik veel verhalen op reis. Omdat mijn vader vaak in het buitenland werkte, heb ik veel van de wereld gezien. Kenia vond ik het mooiste land.

Op de middelbare school vond ik het leuk om te sporten. Ook las ik veel. De boeken van Tolkien vond ik spannend. Voor het vak Nederlands had ik een 9 voor mijn eindexamen. Dat is heel hoog, maar ik wist toen nog niet dat ik schrijfster wilde worden.
Na mijn middelbare school studeerde ik fysiotherapie in Leiden. Daarna koos ik de kinderbehandeling en werkte en woonde in Amsterdam.

Ik ontmoette mijn man en we verhuisden naar Breukeleveen. Een klein dorpje bij Loosdrecht. We woonden aan het water met een grote tuin. Onze twee kinderen werden geboren.

Zoals je al weet houd ik van buiten en dieren. Dus hielden we kippen, schapen, geiten en een pony. Met al die dieren maak je wel wat mee! In 2002 zijn we met onze kinderen en de pony naar Gorssel verhuisd.

Veel van mijn verhalen gaan over avonturen met kinderen en dieren. Mijn eerste kinderboek en prentenboeken verschenen in 1997. De prentenboeken zijn in het Engels, Spaans en Duits vertaald. Dus kinderen in Amerika, Australië, Spanje, Duitsland en Zwitserland kennen ook mijn boeken. Leuk idee he. Ieder jaar schrijf ik twee of drie boeken, daardoor zijn er in 2007 al meer dan dertig boeken van mij in de winkel.

Daarnaast word ik veel gevraagd om aan kinderen op school of in de bibliotheek over mijn boeken te vertellen. Voor ouders houd ik lezingen over mooie kinderboeken. Naast de kinderboeken werk ik nog steeds als kinderfysiotherapeute.
In mijn vrije tijd zet ik me in als secretaris van serviceclub Quota Zutphen Int. e.o. We hebben financieel het Makkelijk Lezen Plein (Graafschapsbilbiotheek) ondersteund zodat ze hulpmiddelen konden kopen voor kinderen met een taalachterstand en dyslexie. Het laatste project was ten behoeve van de Pasman, een manege voor kinderen en volwassenen met een beperking. Ik vind het belangrijk om maatschappelijk betrokken te zijn. Regelmatig wordt ik gevraagd voor de jury Nationale Voorleeswedstrijd en andere commissies.
Natuurlijk heb ik ook hobby’s: paardrijden, boetseren (dieren van klei maken) wandelen, avontuurlijke reizen met mijn gezin maken en lezen.

Ik vind het schrijven van kinderboeken zo leuk dat ik nog veel meer wil schrijven. Bovendien krijg ik steeds weer nieuwe ideeën voor verhalen.


















































Dinie Akkerman

*

Het ontvangen van de Cuijkse prijs is voor Dinie Akkerman erkenning van haar werk.
 
*


CUIJK - Dinie Akkerman mag de bronzen Merlet in ontvangst nemen. Ze is auteur en illustrator van kinderboeken die zelfs in Amerika en Japan bekend zijn. “De prijs helpt mij mijn nieuwste boek af te maken.”
 
Het ontvangen van de Cuijkse prijs is
voor Dinie Akkerman erkenning van haar
werk.
Akkerman begon met schrijven toen ze 58 was, nu 16 jaar geleden. “Ik deed mee aan een schrijfwedstrijd van de Volksuniversiteit in Boxmeer en won de eerste prijs met het verhaal ‘Brieven van de Prins’. Hierdoor dacht ik: ‘misschien kan ik wat’.” Elke veertien dagen rolde er een verhaal uit haar pen. En dat bleef niet onopgemerkt want even later vroegen de uitgevers van de Okki of ze voor hen wilde werken. “En ook de uitgever van de Maan, roos, visboekjes had verhalen nodig.”
Naast schrijven maakte Akkerman wandkleden en poppen en gaf daar ook jarenlang les in. Op een gegeven moment pakte ze het tekenen weer op. “Mijn vader was kunstschilder. Als kind zat ik naast hem op de grond en vroeg om een ‘pojoo’. Ik kraste zoals hij dat ook deed. Maar toen ik dat tekenen weer oppakte bleek dat ik mijn vaardigheid kwijt was en benutte elk vrij minuutje om te tekenen. Op een gegeven moment gaf mijn buurman die illustrator is mij een lijstje met uitgevers met de opmerking om me aan te melden.” Dat deed ze en 15 jaar werkte ze voor Malberg en Zwijsen. “Die mannen daar bedachten allerlei leuke dingen en ik kon het goed met hen vinden. Maar toen zij verdwenen was het afgelopen.”
Maantjelief, haar eerste grote prentenboek, betekende voor Akkerman de doorbraak buiten Nederland. “We hebben het boek weggegeven in Chili, voor de arme kinderen en het werd een groot succes. In Japan lopen zelfs mensen met T-shirts waarop tekeningen van mij staan en ze hebben een losbladige kalender uitgegeven. Mijn agent daar is een groot bewonderaar. Ik heb hem tijdens een ontmoeting hier in Nederland nog aan het schateren gebracht. Ik had, dacht ik, een paar woordjes Japans geleerd maar doordat ik de klemtoon verkeerd legde, veranderde de betekenis.”
Het ontvangen van de Cuijkse prijs is voor Akkerman een erkenning voor haar werk. “En dat is nooit weg. Ik ben bezig met een nieuw prentenboek ‘Toen Oskar jarig was’. Ik was de inspiratie wat kwijt doordat ik het gevoel heb dat er op dit moment geen uitgever zal reageren vanwege de recessie. De prijs helpt me om het af te maken.”

*



*

Aanklikken voor de vergroting van de collage



*

Aby Hartog


Ik ben Aby Hartog, de schrijver en illustrator van PAS OP voor de ezel en de beer en andere kinderboeken.
Ik ben geboren in 1962. In Amsterdam.
Het eerste verhaal dat ik schreef ging over een konijn. Het was een heel lief konijn. Mijn ouders, broer en zus vonden het prachtig. Maar de uitgevers stonden niet te springen voor een verhaal dat door een zesjarige was geschreven. Jammer. Gemiste kans.
Daarna volgde een lange periode van schoolgaan, studeren en werken.
Ik schreef en tekende wel maar gooide het toch meestal in een la. Mijn la zit erg vol.
De ezel en de beer bedacht ik toen ik een jaar of 30 was. Maar toen had ik geen tijd en geen zin om de verhalen op te schrijven. Maar op mijn 39e vond ik dat ik lang genoeg had gewacht. En oh wonder, ik was niet de enige die de verhalen en tekeningen leuk vond. De uitgever was blij, de pers was blij, de mensen die mijn boek lazen waren blij. En zelf was ik zo trots als een pauw. Nu liggen er twee, drie, negen, tien, veel boeken in de winkel. Het gaat goed.
Ik schrijf zo veel als ik kan en klieder het huis vol met mijn tekeningen.
Daarnaast doe ik natuurlijk ook andere dingen. Ik jongleer, tango, knuffel, eet, drink, kano, slaap, jojo, lach, lees, werk, tuinier, wandel en nog veel meer. Soms alleen, soms met mijn vrouw, dochter, vrienden, vage bekenden of familie.
Als je meer wilt weten of als je me wat wilt vertellen kan je me een mailtje sturen.


http://www.abyhartog.nl/wordpress/wp-content/uploads/2010/04/omslag-pas-op.jpg
Wat heb ik genoten van deze schrijver en tekenaar!!





*
Aanklikken voor de vergroting van de collage

*

woensdag 10 augustus 2011

Stefan Boonen



Stefan Boonen

De Vlaamse schrijver Stefan Boonen heeft al zo´n 80 boeken geschreven: van peuterboeken tot boeken voor jongeren. Hij vindt zichzelf in de eerste plaats een schrijver, maar dan wel eentje die zijn verhalen ook graag brengt. Vandaar dat hij vaak scholen en bibliotheken bezoekt.
 

Geboren:
28 oktober 1966 te Hamont (België)
Opleiding:
Hij volgde de opleiding tot schrijnwerker en studeerde orthopedagogie.
Werk:
Hij werkte tot 1999 als begeleider in een soort tehuis waar adolescente jongens werden begeleid die om tal van redenen niet bij hun ouder(s) konden wonen. Daarna fulltime schrijver.
Thuis:
Boonen woont in Kessel-lo, een plaatsje in de buurt van Leuven (België), samen met zijn vrouw Lies en hun twee kinderen: Emma en Pieter. Er loopt ook een dikke poes rond die (meestal niet) luistert naar de naam Bolle Gijs.
Eerste boek:
Hoor je me? en Tunnelbeest (2000)
Bijzonderheden:
Naast verhalen schrijft hij teksten voor theater of zet zelf allerlei theaterproducties op poten. Daarnaast bezoekt hij vaak bibliotheken en scholen, schrijft verhalen voor tijdschriften en werkt hij mee aan allerlei projecten.
Ooit gezegd:
´Hopelijk hebben kinderen een gevarieerd beeld van me. Weten ze dat ik spannende en humoristische verhalen schrijf, maar ook dat ik soms boeken over ernstigere onderwerpen maak. Dus niet van één schrijver met één soort boeken.´

Boeken van Stefan Boonen

Over het werk van Stefan Boonen
Stefan Boonen heeft al heel wat boeken geschreven. Zowel prentenboeken, voorleesboeken, leesboeken als informatief werk. Naast het fijne van schrijven vindt hij het prettig dat die boeken hem op bijzondere plekken brachten. In een operatiekamer waar er kleine operaties uitgevoerd werden, (om er onderzoek te doen voor Lucas en de slaapdokter). In een gevangenis (om er een verhalencursus te geven aan gevangenen), in een diamantslijperij (voor een boek over diamanten), een reis naar Thailand (om er de vertaling van mijn boek Wow, wat een wolf voor te stellen)...
De verhalen die hij bedenkt, zijn niet echt. Toch duiken er in zijn boeken heel wat zaken op die hij zelf ook belangrijk of leuk vindt. Reizen, sporten, goed omgaan met afval, muziek, fietsen, theater...
Over zijn kindertijd vertelt hij: ´Een doodgewone jongen. Zo kan je mijn kindertijd het best samenvatten. Mijn vader was schrijnwerker, mijn moeder huisvrouw. Ik was nergens opvallend goed of slecht in. Op school hoorde ik bij de middelmaat. En net als nu waren er veel dingen die ik graag deed: spelen, bewegen en lezen. Minstens een keer per week haalde ik een stapel boeken in de bibliotheek. Pinkeltjes, avonturenverhalen, De Rode Ridder, Alleen op de wereld...´
´We hadden ook een vast leesmoment. Niet dat je op andere dagen niet mocht lezen. Maar op zondagmiddag, tussen pakweg 12.30 en 13.30 uur las iedereen. Dat moest niet, dat was gewoon zo. Mijn ouders, broer en zus, ieder met een boek´. Toch dacht hij er nooit aan zelf schrijver te worden. Die gedachte kwam pas veel later. ´Het is een veel te lang verhaal om uit te leggen hoe ik precies schrijver werd. Laat me zeggen dat ik er een poos aan dacht (en van droomde) om schrijver te worden. En dat ik toen op een dag mijn gewone werk heb opgezegd en schrijver werd. Dat was in 1999 en mijn eerste boek verscheen in 2000´.
Inmiddels heeft hij ongeveer 80 op zijn naam staan. Sommige van zijn boeken werden bewerkt voor theater (Wow, wat een wolf! - Antoon & Mirabella) of voor tv (Met opa op de fiets)
Het boek Wow, wat een wolf won de Kinderjury Vlaanderen (groep 2) en Met opa op de fiets kreeg een pluim van de maand.
Boonen: ´Het bovenstaande wil niet zeggen dat iedereen mijn boeken allemaal even goed vindt. Nee, er zijn kinderen die vooral van ernstigere boeken zoals 100 procent Lena houden, anderen vinden de avonturenverhalen van Elvis De Draak leuker.´ Er is genoeg te kiezen!

Websites over Stefan Boonen

Meer informatie over Stefan Boonen op Laten lezen
 
*
 
 
*
Aanklikken voor een vergroting van de collage
*

dinsdag 9 augustus 2011

Jaap ter Haar


Jaap ter Haar


Jaap ter Haar



Jaap ter Haar werd op 25 maart 1922 te Hilversum geboren.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij enige tijd ondergedoken, waarna hij naar Frankrijk vluchtte en daar bij het verzet betrokken raakte. Na de oorlog werd hij in Amerika opgeleid tot oorlogscorrespondent en in die functie werkte hij bij de mariniers in Schotland, Amerika, Malakka en Indonesië, alwaar hij op een mijn reed en als gevolg hiervan voor de dienst werd afgekeurd.
Terug in Nederland ging hij voor de Wereldomroep werken. Zijn chef spoorde hem aan voor kinderen te gaan schrijven. Ter Haar stuurde toen twee hoorspelen over de belevenissen van zijn eigen tweeling, Saskia en Jeroen, naar de NCRV. Als antwoord kreeg hij het verzoek om er nog veertig te maken. De eerste aflevering werd in 1953 uitgezonden. Het werd een groot succes, er kwamen uiteindelijk 120 afleveringen.
Jaap ter Haar heeft nog meer hoorspel-series geschreven, die allen in boekvorm verschenen: Ernstjan en Snabbeltje, Tuffy, Eelke en Lotje.
In totaal heeft hij meer dan 80 boeken geschreven, veel series, maar ook historische jeugdboeken en bundels met navertelde sagen en legenden.
In 1959 ontving hij voor De geschiedenis van Noord-Amerika de Duitse jeugdboekenprijs. Dit was het begin van meerdere historische boeken, in 1961 verschenen De geschiedenis van de Franse revolutie en, samen met K. Sprey, De geschiedenis van het Romeinse Rijk.
In 1966 verscheen Boris, het verhaal van een kind in oorlogstijd. Hiervoor werd hij genomineerd voor het Kinderboek van het jaar in 1967.
Hierna werkte hij bijna vijf jaar lang dag en nacht aan de Geschiedenis der Lage Landen, dat in vier delen verscheen.In 1972 ontving hij hier de Nienke van Hichtumprijs voor.
In 1974 ontving Jaap ter Haar de Gouden Griffel voor Het wereldje van Beer Ligthart, het verhaal over een jongen die blind wordt en toch "zijn blindheid met een betrekkelijke rust onder ogen kon zien."
Dit was zijn laatste boek, hierna legde hij zich toe op schilderen.
Jaap ter Haar overleed op 26 februari 1998. Beknopte Bibliografie:
Saskia en Jeroen, domme dingen 1956
Noodweer op de Weisshorn 1957
Ernstjan en Snabbeltje 1958
De geschiedenis van Noord-Amerika 1959
Daar komt Tuffy 1961
Eelke gaat verhuizen 1963
Grote sagen van de donkere middeleeuwen 1963
De geschiedenis van Rusland 1965
Boris 1966
Lotje, pinguins in de gracht 1966
Het Sinterklaasboek 1969
Het Kerstboek 1970
Geschiedenis van de Lage Landen, deel 1 - IV 1970-1971
Het wereldje van Beer Ligthart 1973

*




*
Aanklikken voor een vergroting van de collage

vrijdag 5 augustus 2011

Peter Smit


Peter Smit

Peter Smit schrijft vooral historische verhalen voor lezers vanaf ongeveer 11 jaar, en boeken voor startende en al wat gevorderde lezers. Vooral zijn historische verhalen vallen bij zijn lezers goed in de smaak. Hij is lid van de ´Schrijvers van de Ronde Tafel´, een groep van een twintigtal schrijvers van historische verhalen.
 

Geboren:
13 april 1952 te Uitgeest
Opleiding:
Na de Mulo ging hij naar de School voor Tandtechniek.
Werk:
Hij was een tijdje redacteur van het studentenblad Propria Cures. Vijftien jaar was hij werkzaam als tandtechnicus. Sinds 1987 is hij fulltime (tekst)schrijver.
Thuis:
Peter Smit woont in Purmerend met Jacqueline, zoon Olivier en poes Luca.
Eerste boek:
De Nachtboerderij (1989)
Bijzonderheden:
Voor de Walt Disney Corporation schreef Peter Smit een serie kleine, informatieve boekjes over de geschiedenis en de achtergronden van de tekenfilm, van de beroemde Disney-figuren en van hun bedenkers.
Ooit gezegd:
´Je moet altijd doorgaan, dat is het geheim. Opgeven kan altijd nog. En voor als mensen je dwars zitten: beteugel je wraakzucht en span hem voor je kar. Dan komt je het verst.´

Boeken van Peter Smit

Over het werk van Peter Smit
´Ik heb altijd geschreven´, vertelt Peter Smit. ´Ik vond het leuk om te doen en ook al kon ik het als kind helemaal niet goed, ik ging er toch mee door. Toen ik op voetbal zat, schreef ik een stukje over de wedstrijd. Eerst een keer per twee maanden, maar later elke week. Die stukjes werden toen ook wel eens op de streekradio uitgezonden. Zodoende hoorde iemand die bij de krant werkte mijn stukjes en werd ik gevraagd om eens per week iets voor de krant te schrijven. Zo ben ik steeds meer gaan schrijven, en toen ik 35 jaar was, had ik geen tijd meer voor andere dingen.´
Als kind heeft hij altijd heel veel gelezen: ´Toen ik vijftien was, had ik de bibliotheek van Uitgeest uitgelezen en ging ik naar Castricum, waar ze andere boeken hadden. Vooral boeken van ontdekkingsreizigers vond ik spannend. Voorgelezen werd ik vroeger niet. Wij waren met vier kinderen en gingen om beurten naar bed, zodat mijn moeder daar geen tijd voor had. Mijn vader was vaak ziek, hij is gestorven toen ik 12 was. Dus hij kon ook niet voorlezen, want meestal lag hij in het ziekenhuis.´ Zijn favoriete boeken zijn Schateiland, De GVR en De Muiterij op de Bounty. En Water bevriest bij nul graden, wat hij zelf geschreven heeft!
Smit heeft inmiddels al zo´n 65 jeugdboeken geschreven; veel daarvan gaan over schepen, piraten en ontdekkingsreizen. Hij debuteerde in 1989 als jeugdauteur met Nachtboerderij, een detective voor lezers van rond elf jaar. Voor deze leeftijdsgroep schreef hij ook historische verhalen, zoals Jan Janse Weltevree, over de drooglegging van het Beemstermeer. Dit boek is in 2009 herdrukt en heeft een nieuwe titel gekregen: De strijd om de Beemster. Voor uitgeverij Zwijsen en ThiemeMeulenhoff schreef hij verhalen voor beginnende en gevorderde lezers, soms ook over een historisch onderwerp. Zo verscheen in de serie ´Wachtwoord´ een boek over Piet Hein, de zeventiende-eeuwse admiraal, en kwamen nog meer verhalen over Jan Janse Weltevree uit.
Een heel ander boek is Pietje Bell´s tips & trucs van de Bende van de Zwarte Hand. Daarin zijn verhalen en informatie met elkaar verweven. Dit succesvolle boek werd gevolgd door De wereld van de Kameleon: tips en trucs van Hielke en Sietse. Een heel bruikbaar boek is Water bevriest bij nul graden, met twintig onderwerpen voor spreekbeurten en tips voor het houden ervan.
In 2009 publiceerde hij onder meer Piraten van de Lage Landen, over de bekendste Nederlandse piraten. Bij dit boek heeft het Westfries Museum van Hoorn een zeerovers-tentoonstelling gemaakt.

Websites over Peter Smit

Meer informatie over Peter Smit op Laten lezen
 
*
*
Aanklikken voor een vergroting van de collage
*


Leny van Grootel


Leny van Grootel

Leny van Grootel schrijft vooral voor lezers vanaf ongeveer 10 jaar, zoals het spannende boek over sport (Topspin) of het verhaal over een jongen die denkt dat bij een ongeluk in Frankrijk zijn beide ouders gedood zijn en alleen aan het zwerven gaat (Gilian alleen). Ze vertaalt ook kinderboeken uit het Engels.
 

Geboren:
6 maart 1950 te Nijmegen
Opleiding:
Ging naar de Pedagogische Academie, de school waar je leert voor meester of juf.
Werk:
Werkte in het basisonderwijs (1972-1978) en daarna bij de KRO in de redactie van Studio Jong (tot 1992) en in de redactie van KLAP (tot 1996). Sindsdien fulltime schrijver. Ook heeft ze toneellessen gegeven op een creatief centrum en in een poppentheater gespeeld.
Thuis:
Ze is getrouwd met Hans en heeft een zoon, Jan-Willem. Ze heeft twee pleegkinderen gehad (Louise en Johan) die na verloop van tijd terug zijn gegaan naar hun eigen moeder. In en om het huis wonen nog: een poes (Lapje), schapen (Witje en Vlokje) en een verdwaalde haan, die de familie elke morgen wakker maakt.
Eerste boek:
Willemijntje (1992)
Bijzonderheden:
Ze schreef haar eerste boek toen ze ongeveer 10 jaar oud was. Het schrift waarin ze schreef, heeft ze nog in haar bezit.
Ooit gezegd:
‘Vroeger wilde ik of balletdanseres worden, of schrijfster. Schrijfster is gelukt, dansen doe ik nog steeds erg graag! Maar kijk niet hoe!  Ik speel ook blokfluit: sopraan, tenor en grootbas. (Die laatste fluit is net zo groot als ik zelf ben. En toch is het een blokfluit!).’

Boeken van Leny van Grootel

Over het werk van Leny van Grootel
Het vertellen heeft Leny van Grootel vast van haar vader. Die vertelde elke avond een verhaal, waar steeds maar geen eind aan kwam. Over een scheepsjongen, die overal op de wereld allerlei avonturen beleefde. ‘Mijn vader verzon die verhalen zelf.  In die tijd had ik één boek: De kinderen van Maminka. Als ik het uit had begon ik maar weer van voren af aan. Op het laatst kende ik het helemaal uit mijn hoofd. Ik spaarde ook de boekjes van Flipje Tiel, want die kreeg je gratis bij de jam. Later kwam er een bieb in ons dorp. Alle boeken zagen er hetzelfde uit, want ze waren allemaal gekaft met bruin papier. Ik vond het altijd zo verrassend dat, als je er eenmaal in ging lezen, dat ze dan allemaal anders waren. Mijn lievelingsboek was: Alleen op de wereld, van Hector Malot. Maar het allermooiste boek dat ik ooit heb gelezen is: Kleine Sofie en Lange Wapper van Els Pelgrom.’
Haar eerste boek verscheen in 1992: Willemijntje, een bundel met ruim veertig hedendaagse bakerrijmpjes over gebeurtenissen uit het leven van baby’s en peuters. De flipperkoning, Hanna en De anti-hororheks leverden haar prijzen op van diverse plaatselijke kinderjury’s. Ze schrijft veel over wat ze zelf als juf op school meemaakte. Ook bezoekt ze vaak scholen en ontvangt ze groepen thuis, op haar boerderij. Ze heeft twee pleegkinderen die acht jaar bij haar hebben gewoond. Naar aanleiding daarvan heeft ze het boek Hanna, een zusje voor zes maanden geschreven.

Websites over Leny van Grootel

Meer informatie over Leny van Grootel op Laten lezen
 
*
*
Aanklikken voor een vergroting van de collage
*

donderdag 4 augustus 2011

Anton van der Kolk



Anton van der Kolk

Veel van de verhalen van Anton van der Kolk spelen in Costa Rica. Hij laat zien hoe moeilijk, maar ook hoe spannend en grappig het kan zijn om tussen twee culturen te leven. Over de straatkinderen in Zuid-Amerika vertelt hij in Brieven aan de rattenhemel.
 

Geboren:
3 mei 1953 te Utrecht
Opleiding:
Opleiding voor leraar aan de Pedagogische Academie in Amersfoort (die hij niet afmaakte).
Werk:
Werkte vijftien jaar als journalist bij een krant, daarna kinderboekenschrijver.
Thuis:
Woont met zijn vrouw Yorleni in Utrecht. Hij heeft twee dochters, Andrea en Karina.
Eerste boek:
Een pelikaan op straat (1992)
Bijzonderheden:
Ontmoette zijn vrouw Yorleni tijdens een reis door Costa Rica.

Boeken van Anton van der Kolk

Over het werk van Anton van der Kolk
In Een pelikaan op straat, het eerste boek in een serie van drie, vertelt Van der Kolk hoe Marita´s moeder verliefd wordt op Erik, een Hollandse man, en daarom met haar dochter in Nederland gaat wonen. In 1993 werd dit boek met de Jenny Smelik-Ibby prijs bekroond. In De dikke danseres is Marita al een klein beetje gewend aan haar Hollandse leven. In het derde deel, Een beetje indiaan gaat Marita met het hele gezin terug naar haar geboorteland.
Ook een aantal van zijn andere boeken gaat over mensen uit andere culturen. Zo vertelt hij in Amira, prinses van Marokko over een Nederlandse jongen die verliefd is op een Marokkaans meisje. Anton van der Kolk werkte ook mee aan lesmethodes voor het basisonderwijs.

Verder zoeken
Lexicon van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)
Encyclopedie van de jeugdliteratuur (Fontein/Wolters Noordhoff)

Websites over Anton van der Kolk

Meer informatie over Anton van der Kolk op Laten lezen
 
*
 


*
Aanklikken voor een vergroting van de collage
*

maandag 1 augustus 2011

Frank Smulders



Frank Smulders

Frank Smulders is illustrator en schrijft vooral sprookjesachtige verhalen voor het leesonderwijs. Draken, reuzen, heksen en betoverde prinsen bevolken zijn verhalen voor startende lezers vanaf ongeveer zes jaar.
 

Geboren:
30 augustus 1955 te Utrecht
Opleiding:
Hij volgde de opleiding schilderen en grafiek aan de Rietveld Academie in Amsterdam en studeerde af in de richting grafische vormgeving en illustratie aan de academie voor beeldende kunst in Utrecht. Later deed hij een schrijfcursus.
Werk:
In 1980, nog tijdens zijn opleiding, is Frank aan de slag gegaan als illustrator voor kindertijdschriften. Vanaf 2000 is hij verhalen en gedichten gaan schrijven. Hij geeft dicht- en illustratieworkshops op scholen en bibliotheken.
Thuis:
Samen met zijn vriendin, die in een bibliotheek werkt, woont hij in een verbouwde paardenstal met werkruimte op een van de leukste plekken in de stad Utrecht.
Eerste boek:
´n Boek voor groot en klein (1981)
Bijzonderheden:
Op de basisschool had hij moeite met lezen. Hij vond de zinnen nogal lang: aan het eind van een zin was hij het begin ervan vergeten, waardoor hij de verhalen niet goed begreep. Frustrerend vond hij dat! Nu hij zelf boeken voor kinderen in groep 3 en 4 schrijft, let hij daar juist op.
Ooit gezegd:
‘Ik kreeg ik een timmerkist. Op mijn achtste verjaardag. De kist was zo blauw als de hemel. Er zat een hamer in. En een tang die op een vogel leek. En nog veel meer. Ik sloeg spijkers krom in een plank. En trok ze er weer uit. Met de tang die op een vogel leek. Dit zat ook in de kist: een groot, dik potlood. Daar tekende ik mensen mee. En dieren. Maar ook dingen. Ik ging er woorden bij schrijven. De woorden werden zinnen. De zinnen werden boekjes. De kist en het gereedschap heb ik nog steeds. Behalve het potlood. Dat is allang op!’

Boeken van Frank Smulders

Over het werk van Frank Smulders
Frank Smulders begon in de jaren tachtig met het illustreren van kinderboeken. Zo maakte hij voor De d van Daan en doos en... van Paul van Loon de illustraties. In 1989 verscheen het eerste boekje waarvoor hij zowel de tekst als de tekeningen maakte: De m van maan en muts en... Daarna wisselden door hem geschreven en/of geïllustreerde boeken elkaar af. Vanaf 1996 maakt hij geen tekeningen meer in boeken van anderen. Veel van de door hem geschreven boeken zijn van illustraties voorzien door Hugo van Look en Leo Timmers.
Vroeger was Bij de indianen, boekje 31 uit de serie Gouden Boekjes, zijn favoriete boek. Het gaat over een indianenjongen en een blanke jongen die vrienden worden. Hij heeft het boekje stukgelezen en stukgekeken en heeft het later opnieuw gekocht. Zelf schrijft hij vooral sprookjes. De held is meestal een meisje van 6 of 7 jaar. De maan en de fee vindt hij zijn best gelukte boek. Het mooiste boek van een andere schrijver vindt hij De Stoorworm van Wim Hofman.
Als hij niet met verhalen bezig is, bouwt hij objecten van huishoudelijke artikelen, of maakt hij illustratieve tekeningen die hij ook verkoopt.

Websites over Frank Smulders

Meer informatie over Frank Smulders op Laten lezen
 
*


*
Aanklikken voor een vergroting van de collage

*

Simone Kramer


Simone Kramer

Simone Kramer schrijft boeken over dingen die echt gebeurd kunnen zijn en fantasieverhalen. Ook maakt ze bewerkingen van verhalen uit de Griekse mythologie, over goden, helden, draken en andere monsters.
 

Geboren:
9 juli 1939 te Bodegraven
Opleiding:
Ging naar het gymnasium en studeerde daarna cello en muziektheorie in Leiden en Amsterdam.
Werk:
Werkte tot 1986 bij de VARA als inkoper van films. Sindsdien fulltime schrijfster en vertaalster (kinderboeken, kinderfilms en documentaires).
Thuis:
Woont in ´s-Graveland in een heel oud huis.
Eerste boek:
Nog honderd nachtjes slapen (1985)
Bijzonderheden:
"Mijn grootmoeder heette Gretchen Grimm. De hele familie zegt altijd dat wij afstammen van de gebroeders Grimm van de sprookjes. Ik geloof er niks van, maar het klinkt wel goed. In elk geval lees ik die sprookjes nog altijd heel graag." 
Ooit gezegd:
´Ik schrijf boeken, geen literatuur.´

Boeken van Simone Kramer

Over het werk van Simone Kramer
Vroeger bij Simone Kramer thuis werd veel gelezen. Ze las al toen ze vijf jaar was. "Mijn moeder had mij eindeloos voorgelezen en verhalen verteld, maar mijn zes grote zussen en mijn ene grote broer hadden mij letters en woorden geleerd en ‘zelf lezen´ vond ik het enige echte." Ze las, als ze de kans kreeg, een boek per dag.
Met schrijven is ze pas later begonnen. Ze was 45 jaar toen haar eerste boek verscheen. "Uitgeverij Ploegsma vroeg mij een boek voor hen te schrijven en dat heb ik toen gedaan. Daarna ben ik nooit meer opgehouden." Haar eerste verhalen gingen over dingen die ook in het echt zouden kunnen gebeuren, over herkenbare onderwerpen als angst en onzekerheid. Later schreef ze ook fantasieverhalen en leesboekjes voor beginnende lezers.
De laatste jaren maakt Simone Kramer vooral bewerkingen van verhalen uit de Griekse mythologie. "Ik wil deze prachtige verhalen graag toegankelijk maken voor kinderen." Ze maakt er een duidelijk en spannend verhaal van. "Ik probeer zo te schrijven dat kinderen de gebeurtenissen en personen voor zich zien. En ik stop er af en toe een grapje in."
Simone Kramer vertaalt kinderboeken, maar ook kinderfilms, bijvoorbeeld Nils Holgersson en Bruintje Beer en de film De GVR (naar het boek van Roald Dahl). Ze vertaalt ook voor het televisieprogramma Sesamstraat. Ook schrijft ze columns voor de NRC.

Verder zoeken
Lexicon van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)
Het ABC van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)
Encyclopedie van de jeugdliteratuur (Fontein/Wolters Noordhoff)

Suggesties
Auteur van de maand op Kinderboekenplein.

Websites over Simone Kramer

Meer informatie over Simone Kramer op Laten lezen
 
*
*
Aanklikken voor een vergroting van de collage

*


Ted van Lieshout



Foto: Mark Sassen
Ted van Lieshout

Ted van Lieshout is een echte duizendpoot: hij schrijft gedichten, verhalen, boeken over kunst en maakt tekeningen voor zijn eigen boeken en voor die van andere schrijvers.
Met zijn boeken heeft hij al veel prijzen gewonnen. In 2009 ontving hij de Theo Thijssenprijs voor zijn gehele oeuvre. In 2010 kreeg hij als eerste de Willem Wilmink-prijs, de prijs voor het beste kinderlied.
 

Geboren:
21 december 1955 te Eindhoven
Opleiding:
Rietveldacademie in Amsterdam.
Werk:
Maakte boekomslagen en tekeningen voor kranten en tijdschriften, gaf tot 1990 parttime les aan de kunstacademie in Den Haag en is nu schrijver en illustrator van beroep.
Thuis:
Woont en werkt in Amsterdam.
Eerste boek:
Raafs reizend theater (1986)
Bijzonderheden:
Werkt ook als schrijver voor televisie (Klokhuis, Sesamstraat).
Ooit gezegd:
´... als ik voor volwassenen schrijf krijg ik een deftig toontje, dan gebruik ik bekakte woorden, zoals ´althans´ en ´gelieve´. Dat had ik als kind al.´

Boeken van Ted van Lieshout

Over het werk van Ted van Lieshout
Na zijn afstuderen aan de kunstacademie, in 1980, ontwierp Ted van Lieshout boekomslagen en catalogi en maakte hij tekeningen voor NRC Handelsblad en tijdschriften als Avenue. Voor de Blauw Geruite Kiel, de kinderkrant van Vrij Nederland, illustreerde hij werk van onder anderen Karel Eykman en Hans Dorrestijn.
Sinds 1986 schrijft en illustreert hij proza en poëzie voor kinderen; ook stelde hij een aantal kunstboeken samen. Daarnaast levert en leverde hij bijdra­gen aan televisie- en radioprogramma´s, waaronder Sesamstraat en Het Klokhuis. Hij gaf tot 1990 parttime les aan de kunstacademie in Den Haag.
Ted van Lieshout is steeds op zoek is naar iets nieuws. Ieder boek ziet er weer heel anders uit. Het lijkt wel of hij, zodra hij iets goed kan, iets anders wil gaan doen.
Sommige onderwerpen komen vaak in zijn verhalen voor: hij schrijft veel over de dood, over mensen die er niet bijhoren, over gevoelens rond opgroeien en het zoeken naar een eigen plek. In zijn boeken vertelt hij ook vaak over zichzelf en de dingen die hij meemaakte, bijvoorbeeld over de dood van zijn vader en zijn broer.
Zijn manier van schrijven is heel direct; het taalgebruik is eenvoudig, waarbij hij ‘moeilij­ke´ woorden zoveel mogelijk vermijdt. Schrijven is voor Ted van Lieshout schrappen. Hij dwingt zichzelf ´to the point´ te schrijven.

Verder zoeken
Lexicon van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)
Het ABC van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)
Encyclopedie van de jeugdliteratuur (Fontein/Wolters Noordhoff)

Suggesties
- Auteur van de maand op Kinderboekenplein.
- Auteur van de maand op Jeugdboekenplein.

Websites over Ted van Lieshout

Meer informatie over Ted van Lieshout op Laten lezen
 
*
*
Aanklikken voor een vergroting van de collage
*

Wouter Klootwijk


Wouter Klootwijk

Ken je Adri, Martje en Wim nog niet? Wouter Klootwijk schreef inmiddels al zes boeken over deze drie dikke vrienden. En over de bijzondere oom van Adri, die in elk verhaal wel een keer komt opduiken.
 

Geboren:
9 augustus 1945 te Rhenen
Opleiding:
Wilde eerst onderwijzer worden, ging daarna naar de Kunstacademie, maar maakte die opleiding niet af.
Werk:
Werkt als journalist en maakt tv-programma´s.
Thuis:
Woont in een oude stolpboerderij in Noord-Holland, waar de kippen rondscharrelen en waar het vol ligt met oude spullen.
Eerste boek:
De brug van Adri (1991)
Bijzonderheden:
Schreef onder de naam Ben de Cocq kookboeken voor kinderen.
Ooit gezegd:
´...ik ben tevreden met de tekeningen in mijn boeken. Die kloppen tot in het kleinste detail. En dat vind ik belangrijk. Ik zou vroeger als kind namelijk zo´n plaatje eindeloos hebben bestudeerd...´

Boeken van Wouter Klootwijk

Over het werk van Wouter Klootwijk
Al vroeg was Wouter Klootwijk dol op kranten. Hij knipte van alles uit en maakte daar plakboeken van. Vanaf zijn tiende wist hij het zeker: hij wilde bij de krant gaan werken. En dat is hem gelukt. Hij schrijft veel over eten, drinken, hotels, restaurants en toerisme. Die stukjes maakt Wouter Klootwijk niet onder zijn echte naam, maar als Ben de Cocq. Onder die schuilnaam maakte hij ook twee kookboekjes voor kinderen.
Hij schreef een aantal eenvoudige, vrolijke verhalen, over drie kinderen, Adri, Martje en Wim, die altijd plezier hebben met eigenlijk heel gewone dingen, vooral dankzij die bijzondere oom van Adri!

Verder zoeken
Lexicon van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)
Het ABC van de jeugdliteratuur (Martinus Nijhoff)
Encyclopedie van de jeugdliteratuur (Fontein/Wolters Noordhoff)

Websites over Wouter Klootwijk

Meer informatie over Wouter Klootwijk op Laten lezen
 
*
*
Aanklikken voor een vergroting van de collage

*