Stefan Boonen
De Vlaamse schrijver Stefan Boonen heeft al zo´n 80 boeken geschreven: van peuterboeken tot boeken voor jongeren. Hij vindt zichzelf in de eerste plaats een schrijver, maar dan wel eentje die zijn verhalen ook graag brengt. Vandaar dat hij vaak scholen en bibliotheken bezoekt.
| Geboren: | 28 oktober 1966 te Hamont (België) | |
| Opleiding: | Hij volgde de opleiding tot schrijnwerker en studeerde orthopedagogie. | |
| Werk: | Hij werkte tot 1999 als begeleider in een soort tehuis waar adolescente jongens werden begeleid die om tal van redenen niet bij hun ouder(s) konden wonen. Daarna fulltime schrijver. | |
| Thuis: | Boonen woont in Kessel-lo, een plaatsje in de buurt van Leuven (België), samen met zijn vrouw Lies en hun twee kinderen: Emma en Pieter. Er loopt ook een dikke poes rond die (meestal niet) luistert naar de naam Bolle Gijs. | |
| Eerste boek: | Hoor je me? en Tunnelbeest (2000) | |
| Bijzonderheden: | Naast verhalen schrijft hij teksten voor theater of zet zelf allerlei theaterproducties op poten. Daarnaast bezoekt hij vaak bibliotheken en scholen, schrijft verhalen voor tijdschriften en werkt hij mee aan allerlei projecten. | |
| Ooit gezegd: | ´Hopelijk hebben kinderen een gevarieerd beeld van me. Weten ze dat ik spannende en humoristische verhalen schrijf, maar ook dat ik soms boeken over ernstigere onderwerpen maak. Dus niet van één schrijver met één soort boeken.´ |
Boeken van Stefan Boonen
Over het werk van Stefan Boonen
Stefan Boonen heeft al heel wat boeken geschreven. Zowel prentenboeken, voorleesboeken, leesboeken als informatief werk. Naast het fijne van schrijven vindt hij het prettig dat die boeken hem op bijzondere plekken brachten. In een operatiekamer waar er kleine operaties uitgevoerd werden, (om er onderzoek te doen voor Lucas en de slaapdokter). In een gevangenis (om er een verhalencursus te geven aan gevangenen), in een diamantslijperij (voor een boek over diamanten), een reis naar Thailand (om er de vertaling van mijn boek Wow, wat een wolf voor te stellen)...
De verhalen die hij bedenkt, zijn niet echt. Toch duiken er in zijn boeken heel wat zaken op die hij zelf ook belangrijk of leuk vindt. Reizen, sporten, goed omgaan met afval, muziek, fietsen, theater...
Over zijn kindertijd vertelt hij: ´Een doodgewone jongen. Zo kan je mijn kindertijd het best samenvatten. Mijn vader was schrijnwerker, mijn moeder huisvrouw. Ik was nergens opvallend goed of slecht in. Op school hoorde ik bij de middelmaat. En net als nu waren er veel dingen die ik graag deed: spelen, bewegen en lezen. Minstens een keer per week haalde ik een stapel boeken in de bibliotheek. Pinkeltjes, avonturenverhalen, De Rode Ridder, Alleen op de wereld...´
´We hadden ook een vast leesmoment. Niet dat je op andere dagen niet mocht lezen. Maar op zondagmiddag, tussen pakweg 12.30 en 13.30 uur las iedereen. Dat moest niet, dat was gewoon zo. Mijn ouders, broer en zus, ieder met een boek´. Toch dacht hij er nooit aan zelf schrijver te worden. Die gedachte kwam pas veel later. ´Het is een veel te lang verhaal om uit te leggen hoe ik precies schrijver werd. Laat me zeggen dat ik er een poos aan dacht (en van droomde) om schrijver te worden. En dat ik toen op een dag mijn gewone werk heb opgezegd en schrijver werd. Dat was in 1999 en mijn eerste boek verscheen in 2000´.
Inmiddels heeft hij ongeveer 80 op zijn naam staan. Sommige van zijn boeken werden bewerkt voor theater (Wow, wat een wolf! - Antoon & Mirabella) of voor tv (Met opa op de fiets)
Het boek Wow, wat een wolf won de Kinderjury Vlaanderen (groep 2) en Met opa op de fiets kreeg een pluim van de maand.
Boonen: ´Het bovenstaande wil niet zeggen dat iedereen mijn boeken allemaal even goed vindt. Nee, er zijn kinderen die vooral van ernstigere boeken zoals 100 procent Lena houden, anderen vinden de avonturenverhalen van Elvis De Draak leuker.´ Er is genoeg te kiezen!
De verhalen die hij bedenkt, zijn niet echt. Toch duiken er in zijn boeken heel wat zaken op die hij zelf ook belangrijk of leuk vindt. Reizen, sporten, goed omgaan met afval, muziek, fietsen, theater...
Over zijn kindertijd vertelt hij: ´Een doodgewone jongen. Zo kan je mijn kindertijd het best samenvatten. Mijn vader was schrijnwerker, mijn moeder huisvrouw. Ik was nergens opvallend goed of slecht in. Op school hoorde ik bij de middelmaat. En net als nu waren er veel dingen die ik graag deed: spelen, bewegen en lezen. Minstens een keer per week haalde ik een stapel boeken in de bibliotheek. Pinkeltjes, avonturenverhalen, De Rode Ridder, Alleen op de wereld...´
´We hadden ook een vast leesmoment. Niet dat je op andere dagen niet mocht lezen. Maar op zondagmiddag, tussen pakweg 12.30 en 13.30 uur las iedereen. Dat moest niet, dat was gewoon zo. Mijn ouders, broer en zus, ieder met een boek´. Toch dacht hij er nooit aan zelf schrijver te worden. Die gedachte kwam pas veel later. ´Het is een veel te lang verhaal om uit te leggen hoe ik precies schrijver werd. Laat me zeggen dat ik er een poos aan dacht (en van droomde) om schrijver te worden. En dat ik toen op een dag mijn gewone werk heb opgezegd en schrijver werd. Dat was in 1999 en mijn eerste boek verscheen in 2000´.
Inmiddels heeft hij ongeveer 80 op zijn naam staan. Sommige van zijn boeken werden bewerkt voor theater (Wow, wat een wolf! - Antoon & Mirabella) of voor tv (Met opa op de fiets)
Het boek Wow, wat een wolf won de Kinderjury Vlaanderen (groep 2) en Met opa op de fiets kreeg een pluim van de maand.
Boonen: ´Het bovenstaande wil niet zeggen dat iedereen mijn boeken allemaal even goed vindt. Nee, er zijn kinderen die vooral van ernstigere boeken zoals 100 procent Lena houden, anderen vinden de avonturenverhalen van Elvis De Draak leuker.´ Er is genoeg te kiezen!
Websites over Stefan Boonen
Meer informatie over Stefan Boonen op Laten lezen.
*
*
Aanklikken voor een vergroting van de collage
*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten