Lizzy van Pelt

Over de schrijver

Lizzy van Pelt (1964), geboren en getogen in het Brabantse vestingstadje Woudrichem, is een denker en een doener. Haar professie is kinderboekenschrijfster, haar opleiding Sociale Academie.
Een combinatie van deze twee factoren resulteert niet alleen in het schrijven van boeken, maar ook in het geschrevene willen delen met anderen, voornamelijk de doelgroep. De denker profileert zich vooral in het op papier zetten van de verhalen, de doener komt tot uiting in de projecten die Lizzy aan haar werk verbindt.


Met mooi weer lig ik in de hangmat met pen en papier. Het is een heerlijke plaats om te schrijven!

Als kind genoot Lizzy van de lange voorleesmiddagen op de schoot van haar grootmoeder. Dit zou nu aan te wijzen kunnen zijn als de basis van haar liefde voor taal. Taal is voor haar meer dan een communicatiemiddel. Het is een instrument waarmee gevoel, emotie, creativiteit, fantasie en (educatieve) boodschappen tot uiting gebracht kunnen worden.

De in alle eenzaamheid geschreven pennenvruchten deelt Lizzy met jonge lezers tijdens haar lezingen in het hele land. Zoals zij vroeger bij oma op schoot genoot, zo laat ze kinderen nu op hun beurt genieten van taal. Er is één groot verschil: Zat de schrijfster vroeger met de duim in de mond, stilletjes te luisteren... nu ze zelf de verteller is, laat ze de kinderen meedoen in een interactief programma. Soms ingetogen, soms uitgelaten, de ene keer individueel, de andere keer groepsgewijs.


Het spelen met taal is als een uit de hand gelopen hobby. Een spel dat ze heeft samengevat in een één uur durende voorstelling, waarmee ze langs bibliotheken en scholen trekt. De voorstelling "Hij doet het weer! - Koning Knipscheer" is een goed voorbeeld van wat taal met kinderen kan doen en wat kinderen op hun beurt met taal kunnen.
Het overbrengen van haar passie ís haar passie, omdat ze taal zo'n belangrijk instrument vindt. 'Het spelen met en voor kinderen blijft altijd verrassend. Daardoor zijn kinderen niet alleen een ware bron van inspiratie, maar ook een trigger voor het kind in mezelf dat ik nooit kwijt zou willen raken. Weer even de onbevangenheid voelen van de jaren op oma's schoot.'

Verdriet, blijdschap, angst, verlangen... stuk voor stuk aspecten die in Lizzy's werk aan de orde komen. Voor haar telt de regel: Zwijgen is zilver, spreken is goud!

*